Pruthvipal Rajani Katha tatha Kakjangh Kokashni Katha

Author(s): Jinendrasuri
Publisher: Harshpushpamrut Jain Granthmala

Page 65

પેસી તેનો રસ ચુસન હતું, તેવામાં રાત પડી. અને કમળ બીડાઇ ગયુ. ત્યારે અંદર રહેલો ભમરો વિચાર કરવા લાગ્યો “રાત્રિ જતી રહેશે અને સારે પ્રાતઃકાળ થશે તથા સૂર્યને ઉદય થશે, ત્યારે આ કમળની શોભા ખીલશે (કમળ ઉઘડશે એટલે હું નીકળી જઇશ.”) એમ કેશમાં રહેલો ભારે વિચાર કરતો હતો તેટલામાં તો ખેદકારક વાત બની કે કેઈ હાથી ત્યાં પાણી પીવા આવ્યો. તેણે તે કમળને તોડી નાખ્યું અને ખાઈ ગયે, જેથી ભમરાની ધારણું મનની મનમાં રહી. તેમ અહી પણ કૌતુક જેવાને મિષે દેવભવન જેવા ભવનમાં પડેલા રાજા વિગેરેની કૌતુક જોવાની ઇચ્છા મનની મનમાં રહી અને ઉલટા કષ્ટમાં આવી પડયા.
એ વખતે કોકાશના કરી રાખેલા સંકેત પ્રમાણે કાકજંઘ રાજાને પુત્ર સૈન્ય સહિત ત્યાં આવી પહોંચે. તેણે કનકપ્રભ રાજાના સુભટને જીતીને પેતાના માતાપિતાને પાંજરામાંથી બહાર કાઢયા. પછી કે કાશ સહિત સૌ પિતાને નગર ગયા. કાજઘ રાજાએ પોતાની વાતમાં બાંધેલી અવધિ ઉપરાંત તે દેશ હોવાથી પિતાને તાબે કર્યો નહી,
કાકજ ઘ રાજાએ રાજ્યનું પાલન કરતાં ગરૂડની