________________
५६०
टीपा
श्लोक ८ :- इतर चांगल्या वृक्षांवर हत्ती आपली सोंड कौतुकाने (=खेळ म्हणून) घासतो; पण खरी गोष्ट विचाराल, तर त्याचे मन मात्र फक्त सल्लकी (वृक्षा) वरच आहे.
कुड्डेण -- सू.१.८४ नुसार कोड मधील ओ ह्रस्व होऊन, त्याचे स्थानी उ आला.
श्लोक ९ :- स्वामी! आम्ही क्रीडा केली; तुम्ही असे का बोलता ? अनुरक्त अशा आम्हा भक्तांचा त्याग करू नका.
खेड्डयं -- खेड्ड ला स्वार्थे य (क) प्रत्यय लागला आहे.
श्लोक १० :- मूर्खा! नद्यांनी वा तळ्यांनी अथवा सरोवरांनी किंवा उद्यानांनी वा वनांनी देश रम्य होत नाहीत, तर सुजनांच्या रहाण्याने (देश रम्य) होतात. ___ सरिहिँ, सरेहिँ, सरवरहिँ, ०वणेहिं, निवसन्तेहिँ, सुअणेहिं -- सू.४.३४७.
श्लोक ११ :- हे अद्भुतशक्तियुक्त शठ हृदया! तू शेकडो वेळा माझ्यापुढे म्हणाला होतास की जर प्रियकर प्रवासाला जाईल तर मी फुटेन. हिअडा -- सू.४.४२९. भंडय -- (दे) विट, भडवा; स्तुतिपाठक; शठ. फुटिसु -- सू.४.३८८, ३८५.
श्लोक १२:- (या श्लोकात मानवी शरीराचे रूपकात्मक वर्णन आहे. येथे पंच म्हणजे पाच ज्ञानेंद्रिये:-) एक (शरीररूपी) कुटी (झोपडी) आहे; तिच्यावर पाचांचा अधिकार आहे (रूद्ध); पाचांची बुद्धि पृथक् पृथक् आहे. हे बहिणी! जेथे कुटुंब आपापल्या छंदाप्रमाणे वागते, ते घर आनंदी कसे राहील ते सांग?
कुडुल्ली -- कुडी ला सू.४.४२९ नुसार स्वार्थे उल्ल प्रत्यय लागून,
