Prakarana Ratnakar Part 3

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 253

नववैराग्यशतक.
८२१
व्याख्या - हे जीव, जेम घरमां चारेदिशाए याग लागे ते समये कोइ उद्यमी जीव कूवो खणीने पाणी काढी शकतो नथी. अर्थात् याग लागे तेवारे कूप खोदवा बेसे ते कांइ काम यावे नही - कारण, आग उलववा तरत पाणी जोइए. तेम हे जीव! मरणकाल प्राप्त थयो बतां तुं धर्मपण शीरीते करी शकशे ? एम चित्तमां विचारीने हमणांचीज श्रीवीतरागना धर्मनुं याचरण कर. ॥ ३५ ॥ हे जीव ! या शरीरनुं रूप जे सुंदरपणु बे ते अशाश्वतु बे, अथिर बे विद्युलता के० विजलीनी पेरे जगतमां जीवितव्य चंचल बे, घने रमलीक एवं जे तारुण्य ते ऋषिकले. तथा संध्याकालना पंचवर्ण रागना रंग सरखुं छे. ॥ ३६ ॥
गयकन्नचंचला, लच्चीनं तिस चावसारिचं ॥ विसय सुहंजीवाणं, बुनसुरे जीवां ॥ ३७ ॥ जदसंकाएंसना संग मोज दपदे पढिच्या ॥ सयणापंसंजोगो, तदेवखणभंगुरोजीव ॥ ३८ ॥
व्याख्या - हे जीव ! गयकन्न के० हाथीना काननी पेरे लबी के लक्ष्मी चंचल बे ने विसयहं के० विषयनां सुखने ते तिसचाव के० त्रिदशचाप एटले इंड् धनुष्यना सरखां एटले पहेलां तो प्रति वल्लन लागे, अने पढी दुःखदाइ थायबे तथा विनिश्वरले; एवं जाणीने हे नव्यजीव, तुं नाप थइने बुक पण मूर्ख थइ मोहने वि षे मुकाश मां. श्रीवीतरागना धर्मने खाचरण कर. ॥ ३७ ॥ हे जीव ! जेम संध्या समये सकणाणके पंखीचनो संगम एटले संध्या समये जूदी जूदी जातनां पंखीन वृक्ष ऊपर एकai थायडे, ते प्रातःकाले सर्व पोतपोताने मन गमते ठेकाणे वडी जायबे, घने जेम मार्गे जतां पंथीचनो संगम थायले अर्थात् ए वे संगम किबे; ते संसारने विषे जे सयणके० सजन सगाउंनो संयोगले ते पण क्षणभंगुरबे ॥ ३८ ॥ निसाविरामे परिभावयामि । गेहे पलित्ते किमहं सुया मि ॥ तमप्पाणमुवरकयामि जंधम्मरदिन दि हा
०
गामि ||३||| जाजा वच्च रयणी, न सा पडिनिप्रत्तइ ॥ अहम्मं कुण माणस्स, अफला जंतिराइ ॥ ४०॥
व्याख्या जेम निशा के० रात्री विरामपामे थके पाबले पहोरे जागीनतीने प्रमा द न करतां एम परिभावयामि के० चिंतवणा करे जे घरने विषे अग्नि लाग्यो तो कहने केवी रीते निश्चिंतपणे सुइ रहीए ? ए दृष्टांते दकत मप्पाणके० दाजता एटले