Pathik 1981 Vol 21 Ank 03

Author(s): Mansingji B Barad
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust

Page 68

પથિક
ફૂંફાળી સખીએ સારી, ગમતી વસ્તુ કો' કિન્તુ વ્હેલેથી ધારણા ન્હાતી, છતાં એની ભગિનીએ,
હાટડી ખૂબ હોંશથી, એને હાથ પડી નહિ; ખરીદી કરવા કશી, સુત્ર –મુદ્રિકા લીધી.-૯૨ મજાક નર ના કરે?
fr
વામા જો ખરીદે વીંટી, ' ‘વાવે તેવુ' લણે' એવુ, મહષિ-વાકય સત્ય છે; તમારા ઉપવાસાનું, મત્યુ વી'તી રૂપે ફળ, કરા ના કામના સાથે જતું ના કર્માં નિષ્ફળ 1''−& ૩ રમૂજી સખીતી મારી, ભગતી રમૂજી હતી, મજા માણવા ખાતર, રમૂજ મેં કરી હતી; કરીને ક્રિન્તુ કો' અન્ય, ાં, તે લગી શેધવા મારે તેને માટે વસ્તુ કાંઈ ખરીદવા.-૯૪ ભાયાત કરીને વેચે, ખજૂર કોઈ ફેરિયા, વળી ધેર બનાવેલી, તલની ધારી-પુરીઓ; મઝાના કોપરાપાકે આવું તે કૈંક વે ંચતા, ભર્યાં પેટે પ્લુટે પાણી જોતાં, એ બધું જોખતા.-૯૫ રમૂજ વસમી લાગી, મને ના, સખીને નક્કી, ગાંસડાં–પોટલાં કેરી માલ-ગાડી ખરે ખની 1 તથાપિ ભગિની ખાલી શાહુકારણુ ચીનની ; માન્યતા—મા મારાંને ઠોકુ માથે ન અન્યની !''-૯૬ જો મા, એ ! અપાવી દે,'' બાળક કોઈ ગાંગરે, બાજુની હાટડી પાસે,દેવ-દીધેલ એ હશે ! માન્યા ના વસે ’ જેવી, ધમકીતે અવગણી, ભેંકડા તાણીને મોટા, ચત્તોપાટ પડયો હડી !–૯૭ રમકડાં હતાં ખાસાં, ઢગલા ખરીદ્યાં છતાં, મહેારુ શિ’ગડાંવાળું, લેવુ'તું ખાળ-રુદ્રને; ડાલતાં મથાળા પેલા, પઢ઼િયા ય ખરીદવા, હડીયા ગાદ લઈ ખેઠે, રે ભવાની ! યા ા.-૯૮ કાર બનવા માએ, જો કે યત્ન પૂરા કર્યો, પરંતુ આખરે તે એ, હૃશ્ય માતનુ હતુ'; વાંદરી માટીની એણે, દીઠી, જે 'ઈ ખાળને, અપાવી ના શકે તેાયે, ખેઠી'તી છાતીએ ધરી !-૯૯
ખરીદી સધળુ દીધું, માગ્યું જે કંઈ લાડકે, લાડના લટકામાં, વધુ બે-ચાર વસ્તુઓ;
ડિસેમ્બર/૮૧
ક્રમ
અચળ હાડના પાણા, કઠોરે પીગળેલા મધ્ય ભાગ,
ખરે ક પતા, પૃથ્વીને, હેતુરૂપ ના ?−૧૦૦ જોતાં જતાં હતાં અમે, લૂગડેથી ઉતારીને; માટીનાં લાલ વાસણે, ચિત્રા જેની પરે હતાં-૧૦૧ આવી કો' ગ્રામ્ય-નારી ત્યાં, જુદી જે તરી આવતી, જાડાં વસ્ત્રો પહેયેથી, ગ્રામ-વાસી જણાતી'તી; લાવેલા ઢગલા એક, વાસણા જાત-જાતનાં, દુકાનદારને કહ્યું, તે માથે લખવા શું.-૧૦૨ જમણી બાજુથી ડાખી, એને મે' લખતાં દીઠે, એના લખાણને કિન્તુ, ઉકેલી નવ હું. શકયો;૧૨ લખે શુ વાસણા માર્ચ, ધણીના નામના વિના. કલ્પના સાચી છે કે ના, શકુ તે કહી કિન્તુ ના−૧ ૦૩ અવાજ ભૂંગળાંમાંથી, સાંભળ્યેા લારતઃ “આવ્યા છે. કુશ્તી ખાજો કે, દેશથી બહુ દૂરના; કુશ્તીના દાવ એકાદ; આવે! ને જમાવવી, કુશ્તીના શાખીના આવા, જોજો આ તક જાયના !''૧૦૪ નહેાતી લઢવી કુશ્તી, તથાપિ ત્યાં અમે ગયાં, કુંડાળુ કરીને માટું, પ્રેટ્સકેા સૌ ઊભા હતા; ‘શાખાસ', ‘ધન્ય’ના નાદ, હવામાં તરતા હતા. ચાહ્યા દાવ બહુ લાંખા અમે તેય ઊમા રહ્યા-૧૦૫ હૃષ્ટપુષ્ટ અને ધીંગા, નરબા । ઉત્તરી, ખેસ તા દાવ જે સાથે, જીતતા તેહને સદા; દર્શાવી વીરનું નીર, નરબંકા જીતી ગયા, વિજયાનંદમાં કિન્તુ, ગુમાશ્રુ શિરતે અહા !-૧૦૬ એચિંતુ સખીએ પૂછયું: 'જોયુ છે અ ંતુ તમે, વૃષભ-6 જાણીતું ’” “મને ના ગમતુ જરી;’ ઉડાવી વાતને દીધી, હીતે નહિ તેા વળી, ઢસડી કયાં ન જાણે તે અમને ન્યુ માં જતી !-૧૦૭ “સ્પર્ધા ના પ્રાણીઓ કેરી અન્ય કા' ગમતી મતે, ધાડ--દોડ ગમે ક્રિશ્ચન્તુ તને ય ગમતા હશે ?' “કયું પ્રાણી ?'' પૂછ્યું પાની નવાઈ સખીએ મતે,૧૩ પ્રશ્નની રીતથી એના હું એ સ્તબ્ધ થયા અને--૧૦૮
માની, હાટ ને વસ્તુ, બાજુની હાટડીમાં ત્યાં, દ્વારમાં ગાવતા'તા, દોરેલાં રંગથી કાળા,