________________
શ્રી માણેકલાલ ઘેલાભાઈ ઝવેરી
ગયા - નદીમાં ઊતરવા માટે, તેઓએ તેની પ્રશંસા કરી, ભક્તિ કરી કારણ કે તેનો અનહદ ઉપકાર વેદાયો.
આ વચનો અમૃતરૂપ છે. માત્ર સાંભળવા માટે નહીં પણ વિચારવા માટે, માત્ર વિચારવા માટે નહીં પણ તે પ્રમાણે જીવવા માટે! આ શાસ્ત્ર મોક્ષમાર્ગનું દર્શન છે, સર્વ શાસ્ત્રોનો સાર છે. કંઈ બચાવ્યું નહીં, છુપાવ્યું નહીં, કહેવામાં બાકી રાખ્યું નહીં. મુઠ્ઠી પૂરી ખોલી દીધી. “ભાખ્યો અત્ર અગોપ્ય” - બધું પ્રગટ કરી દીધું. સૌભાગ્યશાળી છે તેઓ કે જેમણે એ રહસ્યો પોતાની ઝોળીમાં ભરી દીધાં.
સદ્ગુરુ તો સદા આપે જ છે પણ લેવાવાળા જ લે છે. બધા લેતા નથી, ચૂકી પણ જાય છે. જે ચૂકે છે તે આ દુનિયાનો સૌથી મોટો દુર્ભાગી કહેવાય. ગુરુને ચૂક્યો તે પરમાત્માને ચૂક્યો. બીજો કોઈ સેતુ નથી આત્મા - પરમાત્મા સુધી પહોંચવા. અજ્ઞાન, આસક્તિ, અહંકાર કે આગ્રહના કારણે જે ચૂક્યો તે ભટક્યો. અહંને બચાવવામાં પોતે મર્યો.
શ્રી આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્રના શબ્દો હૃદય પર ચોટ કરે છે. તે તીર જેવા છે - જો હૃદયનાં દ્વાર ખુલ્લાં હોય તો ચોટ કરે તેવા છે. ભાવ કાયમ રહી જાય અંતસ્તલમાં. બીજની જેમ - પેસી જશે, અંકુરિત થશે, ફલિત થશે.....વસંત લાવશે, ઉત્સવ લાવશે જીવનમાં. હજાર હજાર ફૂલ (ગુણ) ઊગશે જીવનમાં. એમાં પ્રજ્ઞાના સૂર છે, અધ્યાત્મનો સાર છે અને છતાં સરળ, હૃદયને સ્પર્શે એવું સામર્થ્ય છે.
૨૧૩
