________________
શ્રી માણેકલાલ ઘેલાભાઈ ઝવેરી
લોકોના અહંકારની હત્યા કરું છું!!'
બુદ્ધ એ પહાડ તરફ જાય છે. અંગુલિમાલ એક પથ્થર ઉપર બેઠો હોય છે અને પોતાની કુહાડીની ધાર ઘસતો હોય છે. બુદ્ધને પોતાની તરફ આવતાં જોઈને અંગુલિમાલનો અહંકાર ઓગળવા લાગે છે. તેણે આવી ખુમારીથી પોતાની તરફ કોઈને આવતાં જોયા જ ન હતા. તેથી તે બુદ્ધને ભાગી જવાની સલાહ આપે છે. પણ બુદ્ધ તો શાંત ગતિએ તેના તરફ આગળ વધે છે. અંગુલિમાલ હવે ભયભીત થાય છે. તેજપુંજને પોતાની નિકટ આવતા ભાળી, શાંતિના ધામને પોતાની પાસે આવતા દેખી, કરુણાની મૂર્તિને પોતાની પાસે આવતી જોઈ તે ભયભીત થાય છે. તે જોરથી બૂમ પાડે છે અને બુદ્ધને ભાગી જવાનું કહે છે - બુદ્ધને બચાવવા માટે નહીં પણ ખુદને બચાવવા માટે! તેના અહંકારને ઠોકર લાગી હતી તેર્થી તે વારંવાર બુદ્ધને અટકવાનું કહે છે.
બુદ્ધે શાંત ગતિથી તેની તરફ જવાનું ચાલુ રાખ્યું. તે બોલ્યો કે શું તમે બહેરા છો કે અટકવાનું કહું છું તોપણ અટકતા નથી? બુદ્ધે કહ્યું કે હું ક્યાં ચાલી રહ્યો છું કે અટકવાની વાત આવે! અંગુલિમાલને હસવું આવ્યું કે આ વ્યક્તિથી ગભરાવાની જરૂર નથી, કારણ કે આ તો પાગલ લાગે છે! ચાલે છે છતાં પણ ચાલતો નથી એમ માને છે-કહે છે. બુદ્ધ તેને સમજાવે છે કે જ્યારથી બોધિની પ્રાપ્તિ થઈ છે ત્યારથી ભીતર બધું શાંત થઈ ગયું છે. ભીતર કોઈ ગતિ નથી, કોઈ કંપન નથી, કોઈ હલનચલન નથી. ભીતરની જ્યોતિ
૨૨૧
