________________
વીર ભામાશા
૩૧
ભામાશા બોલ્યાઃ મહારાજ મારા દેશને ખાતર હું મરવા પણ તૈયાર છું, તો ધનની શી વિસાત ? આવા વખતે કામ ન આવે તો એ ધન શા કામનું ? આપને નહીં, પણ મારી પ્રિય જન્મભૂમિને ખાતર હું તે આપું છું.
રાણા પ્રતાપે કહ્યું: ભામાશા ! તમારી ઉદારતાને અને સ્વદેશપ્રેમને ધન્ય છે. મહાવીર અને જૈન ધર્મનું નામ તમે ઊજળું કર્યું છે. જૈનોએ કેવો દેશપ્રેમ રાખવો તેનો તમે દાખલો બેસાડ્યો છે.
મેવાડના ઉદ્ધારનો બધો યશ તમને જ મળશે. આજથી તમે સેનાપતિ. ચાલો લડાઈની તૈયારીઓ કરીએ. ધમધોકાર તૈયારીઓ થવા માંડી. દેશોદેશથી સૈનિકો આવ્યા. વૃદ્ધો આવ્યા ને જુવાનો આવ્યા. કોઈ તલવારમાં પારંગત તો કોઈ કુસ્તીમાં. ઊડતું પક્ષી પાડે એવા તો તીરંદાજો, ઘોડેસવારો અને પાયદળનો તો પાર નહીં.
ભામાશાએ કમર કસીને કામ ક૨વા માંડ્યું, જુવાનના કરતાં બમણા જોરથી. તેમનો ઉત્સાહ જોઈ બધાને પાણી ચઢ્યું. તેમની હાજરી ધાર્યું કામ ક૨વા લાગી. ધીમે ધીમે એક પછી એક કિલ્લાઓ હાથ કરવા માંડ્યા. પહેલું જીત્યું શેરપુર ને બીજું લીધું દેલવાડા. દેલવાડે તો જબ્બર લડાઈ થઈ. શત્રુપક્ષના સરદાર શાહબાજખાં સાથે ભામાશાને હાથોહાથનું યુદ્ધ થયું. ભામાશાએ એક જ ઝાટકે તેનો હાથ કાપી નાખ્યો. ભામાશાએ પછી કોમલમે૨ જીત્યું ને બાદશાહ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
