Kalyan 1947 Ank 04

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 32

જેણે ગુર્જરરાષ્ટ્રની શ્રેષ્ઠતા પ્રસ્થાપિત કરવા અવિરત પુરુષાર્થ સેવ્યું છે. આઝભટ્ટ -
-શ્રી પન્નાલાલ જ. મસાલીઆ. પશ્ચિમઘાટની ગિરિમાલા ઝબકીને જાગી. દુર્ભાગ્યે વિજ્ય અને કૃષ્ણ જેવા તકસાધુ સરરહી હતી. ઉષાનાં તેજ એનાં કાળમિંઢ પત્થ- દારો પણ દુશમનનાં વાયુમંડળમાં ભળી ગયા રેને ઝગઝગાટ અજવાળી રહ્યાં હતાં. કળસુ હતા ત્યારે યુદ્ધવિશારદ મહા અમાત્ય ઉદાબઈના ઉંચા ગિરિકંગ પર જિનમંદિરની યનના સપુત આમ્રભટે એકલેહાથે કૈકણને. શ્વેતધ્વજા ફરકી રહી હતી. “તીરતુ તીર”. પહોંચી વળવા અપૂર્વ જહેમત ઉઠાવેલી. એસીસમ અને ખેરની વૃક્ષઘટામાં છપાઈ બેઠેલાં નેય ફસાવવા દુશ્મનની ઝાલિમ રાજસત્તા-- દૈયડ બેલી રહ્યાં હતાં. ત્યારે થળઘાટનું એાએ ફાંસલા કરી જેએલા પરંતુ દેશરક્ષાનું વિશાળ મેદાન આમભટ્ટના ચુનંદા પાહોથી “પણ” સાચવતા એ વતન પરસ્ત જવાંમદ ગાજી રહ્યું હતું.
પર જર કે જમીન કશાનીજ જબરદસ્તી.
- ચાલે તેમ ન હતી. આમભટ અને એના સંગ્રામની યાદ એ વણિક જવાંમર્દના
આઝાદીપ્રિય સરદાર જે આ વિપદ સમયે. અફાટ-સાહસને પ્રજવલિત રાખી રહી હતી.
નાહિંમત બન્યા હતા તે શુચિતા ગુર્જરભૂગુર્જરદેશને ધીર લલિત કુકુટ ધ્વજ એની
બ મિના સર્વનાશની શક્યતાઓ દમબદમ બઢઅભિનવ શ્રદ્ધાને અખંડ દીપક હતા. રાજેન્દ્ર
* તીજ રહેત. કુમારપાળ અને ભગવાન હેમચંદ્રાચાર્યની વિભૂતિમત્તા એના કુલિન અને ધર્મવાસિત ,
( [ સીસમ અને ખેરની વૃક્ષઘટા, સેનાપતિ આમૃ
ભટ, પ્રતાપમલ્લ અને બીજા સરદારો કમ્મરે ચમજીવનના ચિરંતન આદર્શ હતા. દુશ્મનને કતાં ખડગ ઝુલાવતા ઉભા છે. રણમત્ત એપાહેર સમરક્ષેત્રમાં છતી વર-વસુલાતની અણબૂઝ યુદ્ધની રાહ જોઈ રહ્યા છે. ] વેદના એને મર્દ હૈયાને હંમેશા સતાવી
- આમ્રભટઃ “શુરા સુભટે ! કેકણના રહેતી. એનું દિવ્ય લલાટ, વિશાળ ભ્રમર ,
* મદમસ્ત મલ્લિકાર્જુને સારસ્વત ક્ષેત્ર ગુજરાતનું મેટાં પાણીદાર નયન અને ક્ષત્રિયનું તેજસ્વી ઘોર અપમાન કર્યું છે. માલવ, સેરઠ અને. વદન કે પુરુષસિંહની યાદ આપતાં.
નગરના મદાંધ રાજવીઓને સાથે મેળવી. એ સમયે પુણ્યભોમ ગુજરાત, યુદ્ધના એ કહેવાતા “રાજપિતામહે ગુજરાતને પદાપ્રલયઉદધિમાં ફેરવાઈ ગયું હતું. ગુર્જરરાષ્ટ્રના કાંત કરવા કેડ બાંધી છે. સંસ્કાર સમૃદ્ધ, મુકુટમણિ કુમારપાળે માલવાના મદોન્મત્ત ગુજરાતને જીતી લેવા અશક્યાકાંક્ષાઓ સેવી બલ્લાળ ઉપર ચઢાઈ કરી હતી. દેશની નાજુક છે. સિનિકે! પણ એમની એ કુટિલ રાજલિપરિસ્થિતિને લાભ ઉઠાવી નાગોર, કોંકણ, સાઓ કેવળ પુરચાજ થવા સજાએલી છે.” ચેદી અને ચંદ્રાવતીના માંધાતાઓની ભેદી “ રણોદ્ધાઓ માતૃભૂમિના ગૌરવ કાજે સંતલસે ચાલી રહી હતી સેરઠને સિંહ પણ સમરભૂમિપર રુધિરના ધરા સીંચી, યુદ્ધના. ગુજરાતની સર્વોપરિતા ધૂતકારી એનાં રાજ- મંગલ–મહોત્સવને વધાવી લેશે. કંકણનાં સિંહાસન સામે ઘુટા કરી રહ્યો હતે. વળી લ્લિા પર ગુજરાતને કુકુટ ધ્વજ ફરકાવી