________________
વૈજ્ઞાનિક યુગે સજેલું સીનેમા જગત, આર્યો માટે શ્રાપરૂપ છે. રૂપેરી પડદા ઉપર ધર્માત્માએ ન શોભે! શ્રી પંકજ
ફીલ્મ કંપનીઓ દ્વારા રૂપેરી પડદા ઉપર જૈન આ વિષયમાં જૈન સમાજમાં ભારે ખળભળાટ ધર્મની પવિત્ર વિભૂતિઓને આલેખવાના પ્રયત્ન છેડા અને દુઃખની લાગણી પેદા થઈ છે એમ પેપરમાં તે વખતથી થતા આવ્યા છે. આ વસ્તુને વધુ દઢ કરવા આવતા ઠરાવો ઉપરથી અને લોકસમૂહ સંધર્ષણથી
માટે જણાવવામાં આવે છે કે, જૈન વિદ્વાન, જૈન માલુમ પડે છે. લેખકો, વિગેરેના સહકારથી આ પીકચરે તૈયાર થઈ ફિલ્મ કમ્પનીઓની મદદમાં ઉભેલા કયા જૈન રહ્યા છે. જાણવા પ્રમાણે શ્રીપાલકમાર અને મયણા વિદ્વાને અને જેન લેખકે છે? એ ખાસ જણાવસંદરી તથા ભરત ચક્રવર્તી આ બનને ચિત્રપટો બહાર વવાની આવશ્યકતા છે. સાચે જૈન કેરી વિકતાને, પડવાની તૈયારીની અણી પર હતાં.
કેરી લેખન શૈલીને કદી પણ આવકારતો નથી.
- સાચી શ્રદ્ધાએ જેના હૃદયમાં સ્થાન લીધેલ છે તેવાજ ઉપકારીઓએ સંયમની કઠીનતા એટલા માટે વિદ્વાનને અને લેખકને સાચે જેને આવકારવા તૈયાર બતાવી છે કે, મેક્ષસુખના અર્થીઓ એને સુખપૂર્વક હેય છે. વેશ્યાની ગમે તેટલી સુઘડતા પણ તે પાળવા માટે દૃઢ અને સ્થિર બને, નીસરણીને કઠેળે કુલવધુની માફક દષ્ટાન્તરૂપ બનતી નથી. જેના હૃદએટલા માટે રાખવામાં આવે છે કે, નીસરણી સુખ- યમાં સાચી શ્રદ્ધાએ સ્થાન લીધેલ હોય તો તેના પૂર્વક ચઢાય, પણ ચડતાં ગભરાવવા માટે નહિં. તેમ હદયમાં શમ–સંવેગ અને નિર્વેદનું જોર પ્રબલ હોય
સંયમની કઠીનતા સાવધ કરવા માટે છે પણ છે એનું રૂપેરી પડદા ઉપર આવતાં ચિત્રપટ જેવાનું સંયમથી ગભરાવા માટે નથી.” એ વાત કદિ પણ દીલ હોતું નથી. એ તે નિરંતર ક્ષણે ક્ષણે પ્રગટ ભૂલાવી જોઈએ નહિં.
થતાં અને પલટાતાં પોતાની હદય રંગભૂમિના શ્રી જૈનશાસનમાં ત્યાગ, વૈરાગ્ય અને સંયમ ચિત્રો જેતે, વધુને વધુ શમસંગ અને નિર્વેદમાં એ કઈ નવી વસ્તુ નથી. અને મેક્ષનો અધિને ત્યાગ, ઝીલતો રહે છે. ક્ષણમાં એકની એક વ્યક્તિ પ્રત્યે વિરાગ્ય અને સંયમ વિના એક ક્ષણ પણ ચાલે તેમ નથી. રાગ અને બીજી જ ક્ષણે તેના પ્રત્યે દ્વેષ. ફરી તેના પ્રભુની આજ્ઞાના ઉંચામાં ઉંચા આદર્શને પામવા ?
પ્રત્યે પ્રેમનું મોજું, પુનઃ એના પ્રત્યે ઉપેક્ષાભાવ.
ક્ષણમાં એના રૂપથી આકર્ષાઈ એના તરફ ધસવાનું શક્તિ, સામગ્રી અને સાધન જ છે. મનુષ્યની પાસે
દીલ, બીજી જ પળે કંઈક ખ્યાલ આવતાં એને તિરછે તે બીજા કોઈ પાસે નથી માટે મનુષ્ય ધારે તો
સ્કારવાનું દીલ, આવું તે હદય રંગભૂમિ ઉપર પ્રભુની આજ્ઞાના ઉંચામાં ઉંચા આદર્શને પહોંચી શકે છે.
નિરંતર ચાલે છે. સાચા જૈન વિદ્વાન પોતાના હદય - જે આત્માઓ ધર્મની આરાધનામાં જ રક્ત ઉપર પ્રગટ થતાં આ ચિત્રો જોઈને થાકી ગયો રહે છે. તેઓ આ લોક અને પરલોક એચ-ઉભય હોય તેને બીજી જોવાની ફુરસદ કે મન પણ હોતું નથી. લેકને સુધારી પરીણામે અનંત સુખના ધામરુપ સાચે જૈન સંસારથી પરાગમુખકરતી અને સિદ્ધિપદને પામી શકે છે.
મેક્ષ તરફ આકર્ષતી લેખન શૈલીને જ આવકારનાર આજે જગતના સઘળાં પ્રાણુઓ ભેગની શોધ હેય છે. એટલે ઉપરોક્ત જૈન વિદ્વાનોના તથા માટે અખંડ વ્યવસાય કરી રહ્યા છે, પરંતુ આત્મ- લેખકોના નામ બહાર આવે તો તે કેરા વિધાન શક્તિ પ્રગટ કરવાના માર્ગને શોધવાને કાઈ જરા અને લેખકે જ છે કે જેન તત્વના શ્રદ્ધાળુઓ છે પણ વ્યવસાય કરતું નથી એ ખેદ વિષય છે. એ જાણી શકાય.
