Jinshasanna Yakshprashno

Author(s): Kalyansagar
Publisher: Mokshkalyanak Samyak Shrutnidhi

Page 14

7 ધર્મ મહાલયના હચમચી ઊઠેલા પાયા : 128 અનાદિ અભક્ષ્ય કયારે બને ? 129, તુંબડાના શાકને સેમલને વઘાર : 131, તન અને મનની સાથે અભડાતું ધન : 132, માત્ર આઠ ટકા પ્રજા ભણેલી ! 133, વિદેશીઓની ભ્રામક લીલાજાળ : 134, ભલભલા બુદ્ધિનિધાનની કલ્પના પણ જ્યાં કાચી પડે : 137, પવિત્ર શ્રુતજ્ઞાનની અક્ષમ્ય આશાતના : 138, તુમતીની છાયા પણ વર્ષે : 139, વિદેશીઓની વાહિયાત વાત : 140, કસાઈનાં પણ કાળજાં કંપે એની ભાંડણલીલા : 142, ધર્મના મૂળમાં પલીત ચાંપવાનું કાવતરું : 144, ઊંધા શ્રીગણેશ મંડાયા : અપાત્રને વિદ્યાદાન નહિ : 141, વિદ્યા અને અવિદ્યાની ઓળખ : 146, જીવતું જાગતું દોજખ : 148, પવિત્ર માનસ ભ્રષ્ટ કરનાર અંગ્રેજી અક્ષરજ્ઞાન : 149, આ છે વિદેશીઓની મેલી મુરાદ : 150, યુવકો સમક્ષ ધરેલ ભયંકર હાઉ : ૧૫ર, આર્યસનારીધન અભણ ક્યારે હતું ? : 154, સુસંસ્કારરૂપ રનની અખૂટ ખાણ : 155. 8 મહાઅભિશાપરૂપ મનરંજનગૃહે : 154 તન-મન-ધનને અભડાવતાં અશ્લીલ દો 158, મા-બહેન, દીકરી કે પૂત્રવધૂને વિવેક પણ નષ્ટ : 160, વાણિજ્યતંત્રને ખેરવી નાખવું એ પાયાની જરૂરિયાત : 161, યંત્રવાદરૂપી અજગર : ગૌવંશ ઉપર ઊતરેલી આફત : 163, આર્યપ્રજાને સત્ત્વહીન બનાવવાની ચાલ : 164, મહાઅનર્થકારી પાણીના નળ : 15, હિંસાજન્ય મહાપાપનાં ફળ ભોગવવાનું લમણે લખાયું : યંત્રવાદે સર્જેલી પરાધીનતા : 167 છતા અન્નજળે ભૂખે- તરસે મરવું પડશે : 168, વાણિજ્યતંત્રમાં સંગાણ : 169, બેઈમાનીને ઉત્તેજન : 7, માલિકને જ ભિખારી ( 12 )