Jindutta Charitram Kavyam

Author(s): Gunbhadrasuri, Manoharlal Shastri
Publisher: Manikchand Digambar Jain Granthamala Samiti

Page 92

नवमः सर्गः ।
अचिरादुपचारं स समासाद्य ततो जवात् । अङ्गनाभिः समं पृष्ट उत्थितो विस्मितैर्जनैः ॥ ११ ॥ उदीर्य च तथा वृत्तं जनेभ्यो भव्यबान्धवः । इदं विचिन्तयामास संविग्नो हृदये तदा ॥ १२ ॥ अद्यैव साधुनाऽनेन चक्षुरुद्धाटितं मम । विषयाशाविमुग्धस्य दर्शयित्वा भवान्तरम् ॥ १३ ॥ न मया विहितं किञ्चित्तदा दौर्गत्ययोगतः । अज्ञत्वाच्च तथाऽपीत्थं सम्पदामस्मि भाजनम् ॥ १४ ॥ अत्यल्पमप्यहो न्यस्तं विधिना पात्रसत्तमे । शतशाखं फलत्याशु वटबीजमिव ध्रुवम् ॥ १५ ॥ तावतैव यदि प्राप्तः सम्पदं जगदुत्तमाम् । स्वर्मोक्षसुखसम्पत्तिः सुलभैव ततो ध्रुवम् ॥ १६ ॥ परं चेतयते जन्तुर्नात्मानं मूढमानसः । प्रमादमदमात्सर्यमोहाज्ञानैर्निरन्तरम् ॥ १७ ॥
न माता न पिता नैव सुहृदः स्निग्धबुद्धयः । तथा प्रेमकरा नृणां निस्पृहा यतयो यथा ॥ १८ ॥ जिनशासनमुद्दिश्य दीयते किमपीह यत् । क्रियते कृतकृत्यत्वं तेनैवाऽस्ति विसंशयम् ॥ १९ ॥ अधुनाऽविकला सर्वा सामग्री मम वर्त्तते । परित्यज्य बहिर्भावं विधामि ततो हितम् ॥ २० ॥
तथा ह्ययं महामोहहुताशशमनाम्बुदः । अस्माकमेव पुण्येन समायान्मुनिपुङ्गवः ॥ २१ ॥
८७