Jain Shwetambar Conference Herald 1919 Book 15

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 62

દર
જૈન શ્વેતાંબર કોન્ફરન્સ હેરલ્ડ.
સુકૃત ભંડાર ફંડ સદ્ધર થતું નથી કે જેનાથી વિવિધ યોજનાઓ કરી કરાવી અમલ માં મૂકી શકાય, જે ફંડ છે તે નજીવું છે–જજુદાં જુદાં ખાતાઓની સ્થિતિ જોઈએ તેવી - નથી, આગેવાનોમાં જોઇએ તેવા સગુણે નામે દઢતા, હેસીલાપણું, વિશાલ ચિત્ત, પકવ બુદ્ધિ, આત્મભોગ કયાંય એકી વખતે જોવામાં આવતાં નથી. આથી અમુક કાર્યપદ્ધતિ પર કે યોજનાની ખામી પર ચૂથણું કરવાં નકામાં છે એટલું જ નહિ પણ અહિતકર છે એવું ગણી “થાભડ ભાણ કરવા પડ્યાં છે-ૌને સાથે સાપનું સ્વીકાર્યું છે.
( ૨ ) એજ કારણે સ્વતંત્ર અને સર્વ દેશી બનવામાં પણ ઉપશમજ વાપરવામાં આવ્યો છે અને કોન્ફરન્સની હિતદષ્ટિ જેવી પડી છે.
(૧૩) એજ હિતદષ્ટિને કારણે રાજકીય વિષય પણ બિલકુલ જ નથી. શેઠીજીને વિષય જે રીતે ચર્યો છે તે રાજકીય નજ ગણુય એ સર્વ કઈ સજજન સ્વીકારી શકે તેમ છે.
(૪) અધૂરામાં પૂરું કોઈ કહે છે કે જૈન રેલી પ્રમાણે લેખ લખવા જોઈએ. તે તેના જવાબમાં જણાવવાનું કે તેવું કહેનારા જૈન શૈલીની વ્યાખ્યા શું કરે છે તેથી હું અજાણું છું. હું જેટલે દરજે મારા ધર્મજ્ઞાનના પરિણામે તેને અર્થ કરી શકું છું તેટલે દરજે તે લક્ષમાં રાખી મારી લખવાની પ્રવૃત્તિ થઈ છે તેમ બીજાના લેખમાં બને ત્યાં સુધી કુટનેટ વગેરે આપી તેને બતાવવામાં આવી છે-જે કે બીજાના લેખોની જવાબદારી સંપૂર્ણ અને સર્વથા તંત્રીની હતી જ નથી.
આટલું કરવા છતાં પણ કોઈને તેમાં વિરોધ કે તેનો આભાસ દેખાતે હોય તે તે પૈકી કોઈ પણ હવે જ્યારે હું તંત્રી પદ છોડું છું ત્યારે તંત્રીનું કાર્ય ઉપાડી લેશે જ એવી
મારી ઈચ્છા છે
- તંત્રી તરીકે મેં એક પ્રીતિશ્રમ ( Labour of Love ) નું જ કાર્ય સ્વીકાર્યું , હતું; છતાં દરેક પત્રકારે જેમ પોતાના પત્રના અમુક ઉદ્દેશ-ભાવનાઓઆદર્શો રાખવાજ ઘટે અને તે સાચવવા પણ જોઈએ તે પ્રમાણે મેં આ પત્રના તંત્રી તરીકે નીચે પ્રમાણે મારા લક્ષ સમીપે આદર્શો રાખ્યા હતાઃ
(૧) જે વિષય વ્યક્તિગત સ્વાતંત્ર્યની દષ્ટિથી ઘણું સંગીન હોય છતાં જે તેનાથી કફરન્સ દેવીનું હિત સચવાતું હેય નહિ તે તે માટે આ પત્ર માટે કલમને ઉપયોગ ન કરે.
( ૨ ) સમગ્ર જૈન સમાજની અખંડતા જાળવવી. જેનાથી કલેશ-વિરોધ વધે તેનાથી દૂર રહેવું. ગચ્છ મમત્વ-સંપ્રદાયનું ઝનુન, નહાની સૂની નમાલી ભિન્નતાઓ-વગેરેને તિલાંજલિ આપવી.
(૩) છતાં વિચાર ભેદને આવકાર આપો-વિચાર જડતાને તથા પરંપરાગત આચાર શુન્યતાને ભેદવી.
(૪) છતાં શૈલી મંડનાત્મક ( Constructive ) રાખવી-ખંડન રેલી ( Destructive ) થી દૂર રહી મ–પ્રહાર કરવા નહિ.
( ૫ ) તા વિરારનાં રષ્ટિ બિન્દુ, કોની વિવિધતા, જેની એતિહાસિક સામગ્રી વગેરે યથા પ્રમાણમાં પૂરાં પાડવાં,