Jain_Satyaprakash 1947 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 17

અંક ૧૧ ] સિરોહી રાજ્યનાં કેટલાંક પ્રાચીન જિનમંદિર [ ૩૨૭ को आयुवाले, सुनाम-परिकोर्तित, प्रत्यक्ष-देवतास्वरूप महन्त चाझबो तंजक के पादमूल में षोठंध१ ल्पिपेय१२ नमस्कार करता है। दिव्य-शरीर-आरोग्य भेजता (अर्थात् चाहता ) है । बार २ बहुत बार, करोड लाख बार, असंख्य बार । मैं बहुत प्रसन्न हूं३ कि आपका सब प्रकारसे आरोग्य सुना जाता है। में आपके प्रसाद से यहां स्वस्थ हैं और सिर झुकाकर यह विनति करता हूं। मैं ने यहां से सूपियों१४ के उपर दृष्टि रखने के लिये स्पश-पन्न–मनुष्य अर्थात् चर भेज दिया है कि जो कुछ वहां का समाचार होगा वह वैसा ही यहां मेरे कर्णगोचर किया जाय।
नोट-यदि कोई मुनि महाराज इस प्राकृतका अधिक परिचय चाहते हों तो नीचे के पते से सूचना मिलने पर दो चार और लेखों की प्रतिलिपि तथा, अनुवाद भेज दिया जायगा।
जैन विद्याभवन, ६, नेहरू स्ट्रीट, कृष्णनगर, लाहोर (पंजाब) ८ राजकीय पदवी। ९ व्यक्ति विशेष का नाम । १० साच किसी स्थान विशेषका नाम है । ११ षोठंघ या सोठंघ एक पदवी विशेष १२ ल्पिपेय = व्यक्ति का नाम । १३ पतो' कदाचित् = सतो = सन्तो? सुष्टु सुन्तो प्रसन्न । १४ स्पश = गुप्तचर, दूत । १५ सुपिय%= जाति विशेष ।
१६ स्पश = गुप्त भेद लेना, गुप्त दृष्टि । સિરોહી રાજ્યનાં કેટલાંક પ્રાચીન જિનમંદિરે वेम-पूज्य मुनिमा श्री न्यायविश्य (विYl)
(म १४१वी यातु)
કલાર–કલરનું જૈન મંદિર પાલડીથી દક્ષિણમાં ત્રણ ગાઉ દૂર આ ગામ આવ્યું છે. સડક છેડીને પગદંડીને રતે ત્યાં જવાય છે. ચારે તરફ એકલા ડુંગરા જ ડુંગરા નજરે પડે છે; પહાડનું જ જાણે સામ્રાજ્ય સમજી લો. કુદરતે કરેલી આ અભેધ પહાડી દીવાલને ભેદી યાત્રાળુ મુસાફર ચાલ્યો જાય છે ત્યારે ખરે જ એ વિજયી હરી નાચી ઊઠે છે. મુસાફર સયા જાણે બોલી ઊઠે છે જ્યાં જ્યાં નજર મ્હારી ઠરે ત્યાં ત્યાં પહાડ નજરે પડે.” અમારા