________________
२०३
अंक
डा होनलना जैन धर्म विषेना विचारो. उपदेशथी एक श्राविकाए प्रतिष्ठित करी हती. ए बेऊनी हतो अने ते वखते तेनी मरामत विगरे करवामा " आकृति औ पण, आ पवित्र चिन्हनी तेओ स्तुति करता आवी हती; तथा तेमां पत्थरो बेसाडवमां आव्या हता.
होय तेम, कोतरवामां आवी छे. वरी लखमा एम पण मूळ ते स्तूप ईटोनो बनेलो हतो अने पार्श्वनाथने सम। उल्लेख छ के, ई. स. १५७ ने मळती सालमां, आ र्पित करेली सुवर्णथाल तेमां मुकेली हती. एम कहेवामा * देवनिर्मित स्तूपमा प्रतिमा बेसाडवामां आवी. 'देवनि- आवे छे के ए सुवर्ण थाळ मथुरामां देवोए आणी हती
मित' ए शब्दथी सूचित थाय छ के ए स्तूप बहु ज जुनो अने वणा वखत सुधी जैनोने पूजा करवा माटे ते बहार "होवो जोईए. कारण के ई. स. ना बीजा सैकामां राखवामां आवी हती. परंतु पाछळथी ज्यारे मथुराना एक तेनो मूळ इतिहास भूली जवायो हतो अने तेनुं स्थान जुना राजानी ते थाळी पडावी लेवानी इच्छा थई त्यारे एक दंतकथाए लीधुं हतुं. तेथी आपणे तो ए ज निश्चय तेना उपर ईंटोनो आ स्तूप बनाववामां आव्यो उपर आवी शकीए के घणा सैका पहेला ए स्तूप निर्मित आ समय ते. वणा भागे ई. स. पहलांना बीजा सैकाना थयो हशे. प्रो. बुल्हरे शोधली ए बाबतने एक जैन ग्रंथ- हशे, ज्यारे प्रथम ज जैनो मथुरामां वास करवा लाग्या माथी टेको पण मळे छ.' ते दंतकथा प्रमाणे ३० हता. ए. थाळ तेओ कंदाच बिहारमाथी लाव्या स० ना ९ मा सैकामां ते स्तूप हयाती धरावतो हशे, अने जे राजाए थाळ पडावी लेवानी इच्छ १ ए ग्रंथ ते जितप्रभकृत तीर्थकला छ र विषयना विशेष वर्ण
की, ते कदाच ई. स. नी शरुआतमा अमल चलावतो न माटे 'वाएका एकेडमी ऑफ सायन्सोज्'ना, कार्य विवरण मां जुओ.
इंडो-सीथियन कनिष्क राजा हशे.
