Jain Dharm Prakash 1978 Pustak 094 Ank 07 08

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

કપુર સૌરભ
૪િ (હપ્ત ૩ જે ચાલુ)
પ્રસારક – અમરચંદ માવજી શાહ ૫૧ જે પરમાત્માનું નામ આપણે લઈએ છીએ તે એક દિવસ આપણી જેવા હતા તે આપણે તેવી પવિત્ર આજ્ઞાને અનુસરીને તેમને શું કામ ન થઈ શકીએ ? તેમની એકાની હિતકારી આજ્ઞાને યથા શક્તિ અનુસરતાં અવશ્ય તેમની જેવા થઈ શકીએ અને ભવ ભ્રમણને અંત કરી શકીએ.
પર અજ્ઞાન મિથ્યાત્વ અને સ્વછંદ આચરણના રથી જ્યાં ત્યાં મેહ-મમતા, કલેશ કુપને વધારે અને સદા ચારને લે છે તે જાય છે, તેથી શા મનની લધુતા દેખાય છે, એમ સમજી સુત જન પ્રતિદિન બગડતી સ્થિતિ સુધારવા ભગીરથ પ્રયત્ન કરે ઘટે છે.
૫૩ જ્ઞાન-દર્શન-ચરિત્ર તપ-તીર્થને ઉપયોગ લક્ષણવાળા આપણા આત્માને યથાર્થ ઓળખી લઈ દેલદિક જડ વસ્તુઓમાં લાગેલી મમતા હાલવી જોઈએ.
૫૪ નકામી વાત કરવા માપથી કશું વળવાનું નથી, રૂડી રહેણી-કહેણી-કરણી કરવાથી કલ્યાણ થવાનું છે. વાત કરવી મીઠી લાગે છે પરંતુ તેવી રહેણી-કહેણી કરણી કરવી ઝેર જેવી લાગે છે. જ્યારે રહેલી-કહેણી-કરણી મીઠી લાગશે ત્યારે જ ખરૂં કલ્યાણ થઈ શકશે.
૫૫ છવધ્યા-આહિંસાએ આપણે પરમ ધર્મ સમજી સહુએ ડહાપણુથી બચવા એગ્ય છે. અનેક પ્રકારે પ્રમાદેવશથી-મનથી -વચનથીને ક્યાથી પ્રાણી હિંસાને સમજ પૂર્વક તજી, સાવધાન પણે સદ્દવિચાર, વાણીને આચારવા પાલનથી યાને લાભ મળે છે.
૫૬ જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્ર (સયને તપનો યથાશકિત અભ્યાસ કરવાથી ભૂલી જવાયેલા આત્માનું ભાન થવા પામે છે. તેની દ્રઢ પ્રતિતી થયે અનુક્રમે તે સ્વરૂપ થવાય છે, એટલે સતત અભ્યાસ અને વૈરાગ્યના બળથી પૂર્ણતા પમાય છે. પિતે પિતાને જ ભૂલે એ કેટલું બંધુ સખેદ આશ્ચર્ય! મેહની કેટલી બધી પ્રબળતા!