________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
ગણવામાં આવે અને આ કૃતિને પચાસેક વર્ષ જેટલી પહેલાં રચાયેલી માનવામાં આવે તે વિસેસાવસયભાસની રચના વિ. સ. ૧૮૦ જેટલી તેા પ્રાચીન માનવી જ પડે.
નિસીંહની વિસેસચુણિમાં જિનદાસગણિએ કેટલેક સ્થળે નિસીહના ભાસના કર્તા તરીકે સિદ્ધમેન ક્ષમાશ્રમના ઉલ્લેખ કર્યો છે. ૫. ગાલ વિયાએ એવી સંભાવના કરી છે કે એ ક્ષમાશ્રમણુ જિનભર્ગાણના શિષ્ય અથવા તો એમના સમકાલીન છે. શિષ્ય હાય તો એ શિષ્યની દીક્ષા વિ. સં.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પુછપની આસપાસમાં થઇ હશે અને એમણે નિસીહુને અંગે ભાસ વિ. સ. ૬૦૦ ની આસપાસમાં રમ્યો હશે. જો આમ કહેવુ બરાબર હાય ! એ ભાસ અને એની સુષ્ણુિ વચ્ચે પચાસેક વર્ષનુ અંતર કલ્પતાં ગ્રિની રચના વિ. સ. ૬૫૦ ની આસ
પાસની ગણાય.
આ લેખમાં જે જે પ્રહેલિકાએ વિષે વિશેષ વક્તવ્ય બાકી રહે છે તે કા સહુય સાક્ષરો પૂ કરે એવી તેમને મારી સાદર પર ંતુ સાગ્રહ વિજ્ઞપ્તિ છે. ૧ તુએ નિ॰ અ૦ (૫. ૪૫)
શ્રીયુત્ આલચંદ હીરાચંદ (માલેગામવાળા)ને મહારાષ્ટ્રના જૈન સમાજની શોકાંજલિ.
સુપ્રસિદ્ધ સાહિત્યકાર અને સમાજસેવક શ્રી. બાલચદ હીરાચંદને સ્વર્ગવાસ સ ૨૦૨૨ ના પાશ વદ ત્રીજને રવિવારે આણુ વષઁની ઉંમરે થયેલ છે. શ્રી બાલચંદ હીરાચંદ (માલેગામવાળા)થી શ્રી જૈનધમ પ્રકાશના વાંચકે ભાગ્યે જ અજાણ હશે.
વિદ્યાર્થી અવસ્થામાં જ તે નાની કવિતા રચતા હતા. તેઓએ યુવાન અવસ્થામાંથી શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ” માસિકમાં કાવ્યેા લખવા શરૂ કર્યા હતા. અને શ્રીમાન સ્વસ્થ કુવરજીભાઇએ તેમના કાવ્યેા અને લેખે માસિકમાં પ્રગટ કરીને તેમને તેમની સાહિત્ય પ્રવૃત્તિમાં ઉત્તેજન આપ્યું હતું.
તેઓએ ભક્તામર સ્તોત્રના ચુમ્માલીશ અને કલ્યાણ મંદિર સ્તંત્રના ચુમ્માલીશ શ્લેાકાના ગુજરાતી કાવ્યમાં અને મરાઠી કાવ્યમાં અનુવાદ કરેલ છે અને ખન્ને અનુવાદ નાની પુસ્તિકાઓમાં છપાવેલ છે.
તેમણે લખેલ “નૂતન શત્રુજ્યાદ્વાર” કાવ્ય જૈનધર્માંની ૨૦૧૫-૨૦૧૬ ની ભેટ તરીકે તેમના તરફથી માસિકના ગ્રાહકોને અને સભાના સભાસદ ખંધુને ભેટ તરીકે
આપવામાં આવેલ છે.
શ્રી. બાલચંદભાઇમાં નૈસગિક કવિત્વ શક્તિ પ્રતિભાશાળી લેખિની બળ અને હૃદયંગમ રસ જમાવટ કરવાની શક્તિ હતાં. તેએશ્રીએ લખેલા કાવ્યા. કાવ્યકૌમુદી” નામના પુસ્તકમાં છપાવવામાં આવેલ છે અને આ પુસ્તક તેમના તરફથી સાસિકના ગ્રાહકોને અને સભાના સભાસદ બ'ધુએને ભેટ તરીકે આપવામાં આવેલ છે. શ્રી ખાલચ દભાઈનું સ્થાન મહારાષ્ટ્રમાં આગળ પડતુ હતુ. તે હિમાયતી હતા અને સાથે ચૂસ્ત ધાર્મિક શ્રદ્ધાવાળા હતા.
સમાજહિતના
તે જ્યારે જ્યારે પાલીતાણા યાત્રા નિમિત્તે આવતા હતા ત્યારે ત્યારે તેએ સભાના મકાનમાં આવતા હતા અને સભાના ઉત્કર્ષ કેમ થાય તે સબ'ધી વાતચીત કરતા હતા અને આ રીતે સભા પ્રત્યે તેમની ભાવનામય લાગણી વ્યક્ત કરતાં હતાં.
તેઓ છેલ્લા થાડા માસથી બિમારીને લીધે પથારીવશ રહ્યા હતા. તેમના અકાળ સ્વર્ગ વાસથી સભાને એક પદ્ય અને ગદ્ય લેખકની ખેાટ પડેલ છે. શાસનદેવ તેમના આત્માને શાંતિ આપે.
For Private And Personal Use Only