Jain Dharm Prakash 1963 Pustak 079 Ank 09

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

(૯૨)
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ અશાડ
સુધી ધ્યેય બધાઓનું એ એક જ છે ત્યાં સુધી આપણે જોઈએ છીએ કે, જડ વસ્તુનું હલનબધ એ સહપ્રવાસી જ ગણાવા જોઇએ. બધા એને ચલન મર્યાદિત હોય છે, પણું વસ્તુ જેમ જેમ વધુ ભવભ્રમણને કાળે આવેલ હોય અને તેથી છુટા સુક્ષ્મ હોય છે તેમ તેમ તેનું ચલન વધુ વેગવાન થવાની તાલાવેલી જાગેલી હોય તે ભિન્ન ભાગે પણ હોય છે અને તે વધુ ને વધુ પ્રદેશ વ્યાપ્ત કરી શકે આજ નહીં તે કાલે પણ એ મુક્ત થયા વિના છે, ગંધ હવામાંથી દૂર દૂર સુધી પ્રસરે છે, તેમ રહેવાના નથી.
ધ્વની કકિ ઓછા વેગથી પ્રસરે છે, પણ પ્રકાશને હું જે માર્ગે જઈ રહ્યો છું એ જ માગે વેગ અત્યંત પ્રચંડ હોય છે. એકાદ મિનિટમાં તે બધાએ જાય તો જ મુક્ત થવાના, ન તે નહીં તે લાખ માઈલને પ્રવાસ કરી ધણે મેટો પ્રદેશ એવો એકાંત આગ્રહ રાખે છે અને બધાને અન્ન આક્રમણ કરી જાય છે. એ થઈ બધી સ્થૂલ અને અને ભાન ભૂલેલા માનવા એ તે અજ્ઞાનજન્ય પ્રત્યઢ અનુભવાતી વસ્તુઓની વાત. પણ અતીન્દ્રિય
વિચારધારાને વેગ અને તેનું કાર્ય કેવું હોય તેને એક કર્મમાર્ગે આત્મસાધના કરનાર કર્મમાર્ગી વિચાર કરતા સંત યોગી–મહાત્માઓની ધ્યાન યોગી કહેવા માગે છે, અમે જનતાનો સંપર્ક સાધી ધારણાથી કેવુ કાર્ય નિષ્પન્ન થાય છે તે આપણા તેમને જન્મસાકલ્યને માર્ગ બતાવીએ છીએ. લેક- ધ્યાનમાં આવતા વાર નહીં લાગે. સ મ કરી તેમનું ઐકય સાધી તેમને માર્ગદર્શન આપણે એકાદ બંધ ઓરડામાં બેસી વિચારણા કરી કર્મમાર્ગે આગળ ધપીએ છીએ. અમને તે કરીએ અને ધારી લઈએ કે, આપણા વિચારો આ બેલા ને પેલા બેલાવે. અમારા ઉપદેશથી 3 ડો. માથા થી.
કે એ સાંભળ્યા નથી. અને તેથી એ વિચારે કેઈએ લોકો પ્રભાવિત થાય છે. અને અમારે ભક્તો જાણ્યા નથી. અને તે વિચારની કોઈ અસર વધે જ જાય છે. એથી અમારાથી ઘણા એના નીપજી જ નથી તે આમ માનવામાં આપણે ભીંત આત્માઓનું કલ્યાણ થઈ શકે છે, ઘણા ધર્મ.
ભૂલીએ છીએ, વૈખરી ભાષાના પુદ્ગલે આજુમાગે વળે છે, તેથી અમારે કમને માર્ગ
બાજુના વાતાવરણમાં ફેલાઈ ધારેલી સારી કે માડી આચરવા લાયક છે.
અસર નીપજાવે છે, તેમ વિચારેન પુદગલે પણ જે એણી કમને જ સન્યાસ કરી મુંગે મેઢે પિતાની અસર નીપજાવ્યા વગર હતા જ નથી યાન ધારણું ઉપાસના કરી આત્મચિંતનમાં મગ્ન જડ શબ્દ હાલમાં પકડી રખાય છે. અને રેડીઓ રહે છે, નથી કોઈની સાથે ઝાઝું બેલતા કે નથી યંત્રદ્વારા આખી પૃથ્વીમાં ગુજિત કરી શકાય છે, લકામાં ભળી જઈ તેમને સંપર્ક સાધતા, તેવા એ વસ્તુ તે હવે બાળકે પણ જાણે છે, અનુચારિત ગીઓને જગતને શું ઉપગ હોઈ શકે? તેઓ સૂક્ષ્મ વિચારધારાની શક્તિ તે જડ શો કરતા વ્યક્તિ પોતાનું આત્મકલ્યાણ ભલે સાધી મુક્ત ઘણા મોટા પ્રમાણમાં મોટી છે, અને તેની અસર થઈ જાય પણ તેઓ લોક ઉપર કેવી રીતે ઉપકાર પણ મોટા પ્રમાણમાં થઈ શકે તેમ છે. તેને લીધે કરી શકે? આ તે એકાંતે સ્વાર્થની જ સાધના સાધકગીઓ ભલે પર્વતની ગુફામાં લોકેાથી દૂર થઈ. એમાં પરમાર્થ કયાં છે ? એવી એવી તો એકાંતમાં જઈ વિચાર કરતા હોય અને એમની અનેક ત્રુટીઓ બતાવી શકાય તેમ છે, પણ ધ્યાનમાં ધ્યાનધારણ ગુપ્ત રીતે ચાલતી હોય તે પણ તેની રાખવું જોઈએ કે એમાં એકાંત આગ્રહ જ છે. અસર જગત ઉપર થયા વિના રહેતી નથી, એ ઊડે વિચાર નથી. અને મૂક ધ્યાનધારણા કે ઉપરથી સિદ્ધ થાય છે કે, જ્ઞાની મહાત્માઓ મુંગા વિચારમંથનમાં કેટલી શક્તિ સમાએલી હોય છે રહી જપ દ્વારા જે વિચારધારા પેદા કરે છે. તેની તેને વિચાર નથી !
અસર અને ઉપકાર કે ઉપર થયા જ કરે છે,