________________
ફીશ ઝાર રાપા ઉપર
કામ સફળ થશે
આરો પારિ કાફિક શબ્દો નr Jતાં સર ! હું પતા કરી પછાત કરે છે, પણ એને એવા તેવી સરળ ભાછે!ાં અ! પ વિચાર કરી ગયા રેથવી તે બરડી શકતા તે નથી જ, આ પણ ! શરીર ના. જડ, દ , માંસ,
શિલ પાતાને અtrM:! દાણો વધાર કપિત.
છે કે છે અને અનંતી વાર દુ:ણ્ય ભગવનારે બની પદાર્થ, પ્રવાહી પદાર્થ અને વાયુથી બનેલું છે. એક
- દે, વડ પણ નામ જે માગી, હીનદીને કટ હેય છે, તેવો પ્રકાર ના શરીરને છે. બરફ
પવરથી ગવનારા મનને કે વરે જોવામાં કડતા હોય છે અને તે એ મળી જાય છે તેમ
આવે છે તેમાં ઘણુંખરાં જીવ આવા પાપકૃત્ય પ્રવાહી પાણીનું રૂપ ધારણ કરે છે અને તે જ પ્રવાહી
કરી જનમેલા હોય છે તે સમજી રાખવું જોઇએ. વાયુરૂપ ધારણ કરી આપણી નજર સામેથી અદશ્ય
માં પણું સરણ થાય છે એનો અર્થ આપણું શરીર થઈ જાય છે. આ આપી જણાતા શરીર જેવું જ
મરે છે, પણ તેથી આપણે વાસનાઓનું શરીર વાસનાનું એક આવરણ આપણા શરીરને ઘેરી રહેલ અને તેઓ શારીરની પેઠે સર્વથા મરી જતું નથી. એ છે. જે આંદોલને આપણી દિકારા જાણે છે તેના તે પોતાના સારા કે ભાડા કર્મોના પરમાણુઓ સાથે પરિણામે એ નહીં દેખાતા એવા વાસનારૂપી આવરણ હયાત જ હોય છે. અને તેને અનુકૂળ એવું સારું કે શરીરમાં જગે છે. વાસનાના પરિણામો ત્યાં થાય છે ખાટું મનુષ્યનું કે તિર્યંચ જાનવરાદિનું શરીર ખાળી અને વાસનાના પરમાણુઓ આપણી લાગણી જેટલી કાઢી તેમાં પ્રવેશ કરે છે, અને નવા અનુભવે અને હતી કે આછી હોય છે તે મુજબ ત્યાંના પરમાણુઓ નવો કમ તૈયાર કરવા માંડે છે. બનતા રહે છે. આપણે એકાદ એરડામાં બંધબારણે આપણને કંઈ કામ પરિસ્થિતિને કે ભીતિને કામ, ક્રોધ, લેબ, મેહ કે જેના વિચાર કરતા વશ થઈ કરવું પડે તેમાં આ પણ સુકુમ શરીર ઉપર હે છે તેનું પરિણામ આપણી વાર નાના શરીર આધાત થઈ ત્યાંના પરમાણઓ કલુષિત થાય છે ઉપર અંકિત થઈ જ જાય છે. અગર આપણે બંત ખરા, પણ આપણે આપણું અંગ ઉપરથી ધૂળ બારણે જાપ કરતા હોઈએ અને શુભચિતન કરતા ખંખેરી નાંખીએ અને સ્વચ્છ બની શકીએ એવા હોઈએ તેથી આપણી વાસનાને પરમાણુઓ અવશ્ય એ પ્રકાર છે. આવા તે કર્મો ખસેડી તેની અસર ૨ ગાઈ જાય છે. આપણે ભલે એવા વિચાર કરીએ ભૂસી નાખવા માટે પશ્ચાત્તાપ કે આલોચના કરતા કે આપણું કરેલું કઈ જાણતું નથી, પણ એ તો તેવા કર્મો નાબૂદ થઈ શકે. પણ આપણે આનંદપૂર્વક આ પણ શરીર સાથે જોડાઈ જ જાય છે. આપણા રને તે કરતાં રસભરી રીતે જે કર્મો કરીએ અને વાસનાદેહ સાથે જયારે આપણું કર્મના પરમાણુઓ ર્યા પછી ખુશી થઈએ એવા કર્મો આપણુ વાસનાના એકરૂપ થએલા હોય ત્યારે આપણે એ નષ્ટ થઈ બનેલા શરીર સાથે ઓતપ્રોત થઈ જાય છે. એટલું ગયા હશે એમ માનીએ એ તન ભૂખઈ નહીં જ નહીં પણ તે શરીર સાથે ગાઢ રીતે એકરૂપ થઈ તે બીજું શું?
* જાય છે. એવા કર્મો છૂટા થવા અત્યંત મુશ્કેલ એકાદ માણસ જ્યારે પ્રેમની નિરાશામાં સપડાઈ હોવાને લીધે અનંત જન્મ સુધી તેને ભોગવટો
