________________
છે. શ્રી મોરારીતાર્ધ શત - સારું
અનુ રાશર્ય શ્રી વિજયપહેરીશ્વર" મહારાજ 'ખ---(૦૬) જિનક! કદમાં જિનવડે એસટી એક વેદ હોય છે, જનક સ્વીકાર કરેલ તીર્થક, સામાન્ય કેવલો લેવા કે અન્ય કઈ ? મુનિ વેદો પણ ય અને અહી પણ ય, તેમાં તથા જિનકલ્પિક સાધમે તે ભાવમાં મેલે નય કે જિનકહષક મુનિને તે બવમાં કેવલજ્ઞાનનો ઉપત્તિને નહીં અને ન જાય તે શા કારણથી ? નિવેધ છે, ઉપરામણીમાં વેદને ઉપશમાવ્યા પછી
ઉ– અહિ જિન શબદડે તો કરે છે અવે ક પા પ્રાપ્ત થાય છે. સામાન્ય કવલી ન લેવાય, તેઓ વિરકદિપક રાવતેઢી રહ્યુ છે કari અને જિનપિકથી ભિન્ન હવાથી કપાતીત શબ્દ. ૩ રા
તક વિજs. વડે કહેવાય છે, પરંતુ છમાંથી નિકળેલ સાધુ- માવાળો | { }
} વિશેષ વા, પ્રવચનસારોદ્ધારની ટીકામાં ૬૩ માં ભાવાર્થ-ઉપશમ માં વેદને ઉપદમાવ્યા દ્વારમાં કહ્યું છે કે:
પછી અદકપણું પ્રાપ્ત થાળે છે પણ વેદને ખપાવેલ નિના શનિ સાથgr: તેવું હોતું નથી તેથી તે ભવમાં કેવલજ્ઞાનને નિધિ છે, જે સમાવતેર પબ્લીતિ નિરવ ઉપશમશ્રેણી સિવાય બાકીના કાલમાં તે સંવેદી હોય રૂાર”
છે. આ વિષયમાં કેટલાક આધુનિક લેકે એ મ કહે જિન એટલે ગુચ્છમાંથી નિકલેક સાધવિરોષ, છે કે જિનપિક સાધુઓને આચાર હગતિ હોય તેઓને ક૯૫ એટલે આચાર, તેનું પાલન કરે, તે છે કારણ કે તે સાધુઓ સિંહ આદિત સન્મુખ પ્રમાણે વર્તે તે નિ૯િ૫ક કહેવાય, તેમજ જિન- આવતે જોઈને પણ તે જ માગે જાય છે, બીજા કપક મુનિએ તે ભવમાં માણે ન જાય, કારણ કે રસ્તે જતા નથી, એટલે તેઓની તે ભવમાં મુક્તિ આગમમાં તેમને કેવલજ્ઞાનને નિષેધ કરેલ છે. બ૯૯૫ની થતી નથી, એમ બોલવું તે અયોગ્ય છે, તેઓ ટીકામાં વેદને આશ્રયીને જિનક૯૫ ગ્રહણ કરતી વખતે ભગવાને કહેલ નિરપવાદ અનુષ્ઠાન કરનારા છે. તેમને સ્ત્રીવેદને છેડીને અસંકિલષ્ટ પુર્વવેદ કે નપુંસક જરા પણ હઠવાદ નથી, તેઓના આચારવિષયક
મુશામાં ઉતારવા, કારણરૂપ થાય છે? ચાઉંડ નર્તકીનું વચન “વ્હાત ગઈ થોડી રહી.' હવે થોડા જે પુત્ર, બાપ એવા ઉદયન મંત્રીશ્રીના ઘરની સારું બગાડ નહીં. સિદ્ધરાજના પરલોકગમનને ધંટ તપાસ કરવા આવે એ શું? માતામહ તરીકે વાગી રહ્યો છે, માટે તારે દર પરદેશમાં ભ્રમણ કરવાની બિરદાવનાર સિદ્ધરાજને મંત્રીશ્વર પર વહેમ આવે જરૂર નથી અને નથી જરૂર આપઘાત કરવાની. હું એમાં નિમિત્ત કોણ? આ બધું આ એક જીવડા આગાહી કરું છું કે અમુક દિવસે અને અમુક ચોધડીખાતર !
એ પાટણની રાજગાદી તને મળશે જ. કુમારપાળ, તારું ભાગ્ય ઉજવળ છે એટલે તેને પ્રત્યે ! આપના વચન પર મને શ્રદ્ધા છે; એટલે રાજવીના દાવ નિષ્ફળ જાય છે; અને અણીને જ આપની આજ્ઞા માથે ચઢાવું છું. એક વાર ફરીથી ચૂક સે વર્ષ જીવે તેમ તું એ સર્વ કછપરંપરા.. મારો ડગમગતી નાવને સાગરમાં તરતી રાખું છું. એની હેલીમાંથી પસાર થઈ ગયો છું. યાદ કર પેલી
(ચાલુ) (૧૫૭ )પ્ત
