Jain Dharm Prakash 1959 Pustak 075 Ank 11

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

અગ્નિ
અને
૫
(૧૩)
શાકારે વર્ગવ્યા હોય તેવા મેળવવાની આશા ફેલવતી થઈ શકે. નહીં તો તમે બકિયે જાવ અને રાખી એ. એ નરી બાલિદાતા છે, એમાં શંકા નથી. અમે સાંભળે જઈએ પાષાણ ઉપર ગમે તેટલું કેટલાક ક્રિયા કરનારા એવા પણ જોવામાં આવે પાણી ફરી વળ્યું હોય તો તે અંતરમાં તે સાવ છે કે, લોકે આગળ આપણે ધન તરીકે પંકાઈએ સુકા ખડક જેવું જ રહેવાનું માટે જ દરેક શુભ અને લોકો આપણુને ધમ તરીકે ઓળખે અને તેની ક્રિયામાં મનને અગ્નિ પ્રજવલિત અને પ્રખર હોવો પાછળ આપણુ અપકૃ છુપાઈ જાય. એવા માણસો જોઈએ. જે કોઈ શુષ્ક ક્રિયાઓ કરતા હોય તેમને પિતાના પાપની આડ એક જાતનો પડદો નિર્માણ દોષ કાઢવાના હેતુથી અને આ લખતા નથી, પણ કરતા હોય છે, એવા દંભી મસની ધર્મ ક્રિયાની અમૃતક્રિયા કરવાની તાલાવેલી જાગે અને શુદ્ધ કિંમત કેટલી?
ક્રિયાની ભાવના તેમનામાં જાગે એટલે જ અમારા અમારા કહેવાનો હેતુ એટલે જ છે કે, કોઈ પણ
લખવાનો હેતુ છે. ધર્મક્રિયા પાછળ તેનો પરમાર્થ શું છે? તેને હેતુ અગ્નિ અને વિદ્યુતનું મહત્ત્વ સમજાવ્યા પછી શું છે? અને એ ક્રિયા પાછળ કેવા પ્રકારનું રહસ્ય અમે તપનું મહત્ત્વ અને તેને અગ્નિ શા માટે રહેલું છે એ ક્રિયા કરનારના મનમાં શુદ્ધ રીતે અંકિત કહેવામાં આવે છે તેનો વિચાર કરીએ. થએલું હોવું જોઈએ. તે ક્રિયા કરવાની આતુરતા જ્યારે કેદને અપચે થાય છે ત્યારે વૈદ્ય પહેલાં મનમાં જાગેલી હોવી જોઈએ. અને આપણું અંત:- એનું પેટ સાફ કરવા માટે દવા આપે છે, અને કરણ તે તે ક્રિયા કરતી વખતે આપણામાં વિનય ખાવા પીવા ઉપર પ્રતિબંધ રાખવા માટે પથ નમ્ર ભાવના, પશ્ચાત્તાપ વિગેરે જાગવા જોઈએ. કે કરી પળાવે છે. હેતુ એ હોય છે કે પેટમાં વધુ ચૈત્યવંદન કે સ્તવન કહેતાં પ્રભુ પ્રત્યે આદર અને કચરો ભેગો થવા ન પામે. પેટમાં ખોરાક પરિમિત એકાંતે પૂજ્યભાવ મનમાં જાગવો જોઈએ. વંદિત્તા અગર નહીંવત જવાથી પેટ સાફ થવા માંડે જેવા સુ ઉચારતા આપણા હાથે થએલી અશુભ અને પેટમાં જઠરાગ્નિ પ્રજવલિત થાય અને રોગનું ક્રિયાનું સ્મરણ કરી આપણું મન ધ્રુજવું જોઇએ. આપણી મૂળ નષ્ટ થઈ જાય. મતલબ કે, આ શરીરમાં જેટલા આંખે પશ્ચાત્તાપથી ભીની થવી જોઇએ. ફરી એવી રોગ વ્યાધિ થાય છે તે બધાનું કારણ કઈ હોય તો અશુભ ક્રિયા કદી પણ ન થાય તે માટે આપણે આપણું તે અચન એ જ હોય છે. અને એ પેટમાં સંધરેલે મનને સમજાવી સખત તાકીદ આપવી જોઈએ, જેથી કચરે બાળી નાખવા માટેના ઉપાયે યોજવા પડે એવાં કાર્યો કરવાનો મોહ ફરી ન જાગે. એમ થાય છે. બાળવાનું કામ તો અગ્નિ જ કરે, એ અગ્નિ તે જ એ સૂત્રનો ઉચ્ચાર આપણા માટે ફળદ્રુપ પ્રત્યક્ષ જવાલા અને ભડકાનો હોય કે પછી સુપ્તાનિવડે. સજઝાય કહેતી વખતે જે વિષયની એ સજઝાય વસ્થામાં હોય પણ અગ્નિનું ઉપમાન તો તેને અપાય હોય તે વિષય સાથે આપણે એકરૂપ થઈએ તે જ જ છે. આ પણા પેટમાં ભૂખ લાગે છે અગર તૃષા આપણામાં કઈક અજુતા અને શુદ્ધતા જાગવાનો લાગે છે ત્યારે એ કાર્ય પેટમાં રહેલા અગ્નિનું જ સંભવ છે. એમ ન થાય તો વચનથી પિપટની પેઠે હોય છે. અને એ વૈશ્વાનરની શાંતિ કરવા માટે બળે જઈએ, મન કાંઈક જુદા જ વિષયમાં પરોવા- આપણે અન્ન અને પાણીનો ઉપયોગ કરીએ છીએ. એલું હોય અને શરીર એક લાકડાના ઠુંઠા જેવું મતલબ કે, કચરો બાળી નાખવા માટે આપણે જડરૂપે પડેલું હોય એવી રીતે કરેલી શુષ્ક ક્રિયાનું અગ્નિને પ્રજ્વલિત કરીએ છીએ. અને એ અગ્નિ ફળ કેટલું ? કોઈ પણ ક્રિયામાં મનની વિદ્યુત કે જ્યારે વધારે પ્રમાણમાં પ્રજવલિત થઈ નુકશાન અગ્નિની પ્રખરતા જાગેલી હોય તો જ તે ક્રિયા કરવા બેસે છે ત્યારે તેને ઉપશાંત કરવા માટે પાણી,