________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
( ૨ )
વિશેષ વધારા કરે છે લાંબુ અને પા માઈલ સનસેટ પાઇન્ટ:
www.kobatirth.org
શ્રી જૈન ધમ પ્રકાશ
આ તળાવ અર્ધ માઇલ પહેાળુ છે.
આબૂ પર ફરવા માટે લેકે આ પેઇન્ટ સુધી સાંજે જાય છે. ડુંગરના આ છેડાને સનસેટ પેઇન્ટ કહે છે, કારણ કે અહીંથી અસ્ત થતાં સૂર્યના દેખાવ બહું જ રમ્ય લાગે છે. તે વખતે સૂર્યના ખિંખ પર અને આસપાસના આકાશમાં સુંદર જુદા જુદા ર'ગો બદલાયા કરે છે બુદા દેવી:
દેલવાડાથી આવ્યૂ કેપમાં જતાં બીકાનેર હાઉસની સામેના પહાડ પરની ગુફામાં ′′ દાદેવી અદ્ધર ઉભેલા છે. નખીતળાવને રસ્તે જતાં પગથિયાવાળા રસ્તા આવે છે. પગથિયાં ચઢી પહાડની ટોચ પર પહોંચાય છે. પહાડની વચ્ચમાં
એક ગુફામાં અંખિકાદેવીની મૂર્તિ છે. ગુફાનુ પ્રવેશદ્વાર નીચુ હોવાથી નીચા નમીને ગુફાની અંદર જઇ શકાય છે. આ પહાડ પરથી ગિરિરાજ આબૂનુ સુંદર દૃશ્ય નજરે પડે છે. વસિષ્ઠાશ્રમ:
ચેાથે દિવસે હ વસિષ્ઠાશ્રમ જોવા ગયા હતા વસિષ્ઠાશ્રમ આવ્યૂ કે પથી પહાડની બાજુના ઢાળ પર સાડાત્રણ માઈલ દૂર છે. દોઢમાઈલ ચાલ્યા પછી નીચે ઉતરવાના પત્થરના લગભગ સાતસે પગથીયા આવે છે. આખા રસ્તે જાંબુ અને કરમદાના ઝાડાથી છવાયેલ છે. વળી હવા 'ડી હાય છે તેથી પગથિયા ઉતરવામાં મજા આવે છે. પગથિયા ઉતરી રહ્યા પછી એક પાણીને કુંડ આવે છે. આ કુંડમાં ગાયના મુખમાંથી સતત પાણી પડે છે, ત્યાંથી થોડે દૂર વસિષ્ઠાશ્રમ આવેલ છે. ગુરુશિખર:—
પાંચમે દિવસે હું ગુરુશિખર ગયા હતા. ગુરુશિખર આબૂ પહાડનું સૌથી ઊંચું શિખર છે. દેલવાડાથી છ માઈલ દૂર છે, આરીયાથી અઢી માઇલ દૂર છે અને ત્યાંથી રસ્તા ચઢાવવાળા છે. આ શિખર સમુદ્રની સપાટીથી ૫૬૫૦ ફૂટ ઉંચાઇએ આવેલું છે. ત્યાંથી આસપાસ નજર કરતાં
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[ માગાર
એક તરફ શીરાડી શહેર નજરે પડે છે ત્યાંથી આથ્ય પર ચઢવાના મેટરના રસ્તાના વળાંક પણ જોઈ શકાય છે.
આબૂ પર કેટલીક વિચિત્ર અને અજાયણ આકારની શિલાએ આવેલી છે. નખી સરાવરની દક્ષિણ બાજુ પર આવેલ શિલા જેના આકાર એક મેટા દેડકા જેવા છે તેને લેાકે “ટોડ રોક” કહે છે. બીજી એક આકષ ક શિલા કે જેને આકાર ખ્રીસ્તીધર્મની સાધ્વી ખાઇ જેવા છે તેને લેાકો
“નન રેક” કહે છે.
હું હુંમેશાં રાત્રે (સ્વ.) મુનિમહારાજ શ્રી જયંતવિજયજીનુ” “તી રાજ આબૂ”તુ પુસ્તક વાંચતા હતા અને બપોરે તેની મદદથી કોતરણીના ભાવા જાતા હતા. કોઇ કોઇ વખત જોતાં જોતાં ડાક દુ:ખવા આવે ત્યારે કાતરણીની નીચે સૂઇને પણ કોતરણીની રચના જોવાનો આનદ અનુભવતા હતા. આમ પાંચ દિવસ બપોરે કોતરણી જોઇ તેપણુ મેં સંપૂર્ણ રીતે કોતરણી જોઇ નથી એમ જણાતુ હતું. મારી સૂચના છે કે શેઠ આણુ’દજી કલ્યાણજીની પેઢીએ કોતરણીની રચના સમજાવનાર એક ભેમિયા રાખવા જોઇએ. તે ભૂમિયા સંસ્કારી અને અ ંગ્રેજી ભણેલા હાવા જોઇએ. વળી તે થાડું શિલ્પશાસ્ત્રના જ્ઞાનવાળા અને ધાર્મિક કથાઓના અભ્યાસી હાવા જોઇએ જેથી તે ભેમિયા યાત્રાળુઓને સુંદર ભાષામાં રચનાના ભાવે સમજાવી શકે. આવા સ્થાનેામાં રાત્રે યાત્રાળુએ સંપૂર્ણ આરામ અને શાંતિ અનુભવી શકે તે માટે રાગે દશ વાગે એરડીની લાઈટો બંધ કરવી જોઇએ. વળી રાત્રે યાત્રાળુઓને ચેપાટ કે પાને રમવાની મનાઇ કરવી જોઇએ
કે
અંતમાં યાત્રાળુએએ પરમાત્મા પાસે નીચે પ્રમાણે પ્રાર્થના કરવી.
“ મનદિર આવે રે, કહુ. એક વાતલડી; અજ્ઞાનીની સગે રે, રમીયા રાતલડી. ”
હે પરમાત્મા, હું અજ્ઞાની સાથે સંસારમાં હવે રખડવા ઈચ્છતા નથી પણ આગમરૂપી તારી અમૃત વાણીનું પાન કરવા ઇચ્છા રાખું છું,
For Private And Personal Use Only
