Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

અંક ૨ જે ].
શ્રી વદ્ધમાન–મહાવીર
ભાવનાની સાથે રખડ પાર્ટી અને હીનતા, એમ બન્ને વખતે જ રચાઈ જાય છે અને તે અનુસાર પ્રાણી ભાવે પણ સાથે જ પ્રાપ્ત કર્યા. એના મોટા ૨૭ ભવની આવ-જા કરે છે. ઉપર નીચે જાય છે અને મનમાં વિગત ઓછી વધારે મળી આવી છે, પણ એ ઉપરાંત મહાલે છે, પણ ઊંદરનાં પાંજરામાં અંદર ફરતી ગોળ એણે તિરચના અનેક ભવ ક્યાં છે, કારણ કે નોંધાયા ચકરડી હોય તેમાં જેમ નાના ઉદર ઉપર નીચે ભવના આયુષ્યને સરવાળે સાગરેપમોના થાય છે જાય આવે તેવી તેની સ્થિતિ બને છે. એ ઘડીકમાં
જ્યારે એમને ભ્રમણકાની એક કટાકેદી સાગરો- ઉપર જાય છે, વળી નીચે જાય આવે છે, ગળ પમ છે, એ જ્યાં જયાં ગયો ત્યાં એનામાં હીનતા ચકર ફરે છે, પણ આ બધી હકીકત પાંજરાની ચાલુ રહી છે. રાજી થાય તો પણ એમાં પ્રથમ અંદરની વાત છે, પાંજરું છુટતું નથી અને પાંજરપંદિત ન આવે અને એ જ ચર, સ્થળચર કે ખેચર થી માંથી છૂટા થવાના પ્રયાસે થાય છે, પણ કેટલાક ખોટા. ત્યાં પણ એ મધ્યમ કે કનક સ્થિતિમાં જ ગયા છે ફાંફાં હોય છે અને સાચી ઈછી થાય ત્યારે અનંત એ વાત કર્મ પિતાનાં ફળ કેવી રીતે આપે છે તે શકિતવાળા એ પુરુષાર્થ કરી છૂટી જાય છે. દરમ્યાન જવા માટે ઉપયોગી દાખલ પૂરો પાડે છે. બાકી એ વિષય - કષાયોને લઈને રગદોળાય છે, એનો બુદ્ધિ કર્મ જેમ જેમ ભરવાનું vય છે તેમ તેમ તેનો અને વર્તન વચ્ચે અસંગતતા રહે છે. અને દં ગ રસ પાતળા પડતો જાય છે તે પણ આગળ જતાં તરકટ આદિ વિવિધ રાગ-દ્વેષના પ્રસંગોમાં લપેટાઈ જોવામાં આવશે.
એ ઉપર નીચે આંટા મારતા જાય છે અને કાઈ. દેવગતિમાં ઉત્કૃષ્ટ સ્થિત થાય ત્યારે વધારે મા વાર મારા સુખના ઘટકડા લે છે અને કોઈ વાર આવે છે. દેવોમાં દ' ધણી હેય છે. એ બીજા માનેલ પરાધીનતાના દુ:ખમાં સબડાઈ ત્રાસ પામે દેવેની વધારે પડતી ત્રદ્ધ જઈને અંદરથી સળગ્યા છે અને એ રીતે ચક્રભ્રમણ કરે છે. કરે છે. બાકી દેવગતિમાં રળવા કમાવાની માથાકૂટ નયસાર-મરચો છવ માહેંદ્ર દેવકથી સ્વવી કરવી પડતી નથી. એટલે ચેથા દેવલોકમાં. એમણે રાજગૃહ નગરે મનદયું ગતિમાં આવ્યો. પાંચ સાગરોપમ જેટલા કાળ સુધી આનંદ મેળવ્યો, દેવગતિ એગ્ય નાટકે યાં, રૂપસુખ અનુભવ્યાં, પણ
જ્યારે દેવભવમાંથી વ્યવવાને અંગે ઇ માસ બાકી રહ્યા રાજ હે સ્થાવર બ્રાહ્મણ-ત્રિદંડી (ચૌદમો ભવ) ત્યારે ગળામાંથી માળા કરમાવા માંડી. આ નયસાર, આ રાગૃહ નગરી મગધદેશની રાજગૃહીનગરી મરીચિના અવને ઈદ્રિયસુખની લાલસા કે લુપતા જે અત્યારે બિહાર પ્રાંતમાં આવેલી છે તે જ છે. તે બહુ હતી નહિ, પણ નાના મેટાપણાનો ખ્યાલ યુગમાં તે મગધની રાજધાની હતી. ઐતિહાસિક એનામાં બહુ ઘર ઘાલી રહ્યો હતો. એકંદરે દેવગતિમાં વિ નાગમાં આ રાજગૃહી નગરીનું સ્થાન અને વૈશાલીએણે સુખ અનુભવ કર્યો અને રમત માત્રમાં નું જનમેજય કેવું હતું તે પર વિસ્તારથી હકીકત લગભગ પાંચ સાગરોપમને કાળ પૂરો કર્યો. આયુષ્ય રજૂ થશે. રાજગૃહી નગરીમાં ધર્મપ્રચાર માટે ઘણો પૂર્ણ થયે પાછા મનુષ્ય ગતિ તરફ તેમનું પ્રયાણ થયું. અવકાશ. હતો. નાલંદાનું સુવિખ્યાત વિશ્વ વિદ્યાલય એક બે પ્રસંગ સિવાય એમનું મનુષ્ય તિર્યંચ તરીકેનું આ રાજગૃહનો એક વિભાગ હતું અને અનેક વિદ્વાનોગતિ થાન આપણુ ભરત ક્ષેત્ર જ છે. દેવ કાળ કરીને એ એ ભૂમિને પાવન કરી હતી. એ નાલંદામાં ધર્મના નરકમાં ન જાય, પ એકિયથી માંડીને પંચૅકિય મેટા, મઠે હતા. અભ્યાસ માટે ખાસ ગોઠવણ હતી. તિર્યચમાં જઈ શકે એટલે. આખા ભવમાં જે કર્મ ત્યાં જૈન સંસ્કૃતિ અને બ્રાહ્મણ સંસ્કૃતિને ભેટ પણ એકઠાં કર્યો હોય તેનું ફળ મેળવવા ગ્ય ગતિ અને, થતો હતો અને એમાં થયેલી ચર્ચા અને લેાયલા સ્થાનમાં એ ઉત્પન્ન થાય છે. આવી ઘટના કર્મબંધન નિર્ણય આખા ભારતવર્ષમાં વિસ્તરતા હતા. આગળ