________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
એક
કો
પતિ વસ્તુ ગુપ્રિટ
કવણુ કરવા નહીં, જો તું આ પ્રતિના કરે તે જ તે પતિ ને પુત્ર પણ પિતાના સકારા હુવાથી તથાપ્રકારની પ્રતિજ્ઞાબદ્ધ થયા. એક વખતે તેના જવાના રસ્તા પાસે જ ભગવાન મહાવીર દેવનું સમવસરણ થયેલુ છે અને દેવ, દાનવ, માનવ અને તિર્યંચ આદિની ચંદા મેષ્ટિ જેવી ગંભીર અને મધુર ધ્વનિવાળી ધીરજનની અમૃત દેશના એકચત્ત શ્રવણું કરે છે. આથી તે ચારને ત્યાં આવતાં ધીરવચન સંભળાઇ જવાની વિમાસણ થઇ, પરંતુ વીરશબ્દશ્રવણથી નિર્લેપ રહેવા તેણે કાનમાં આંગળી નાખી શ્વાસભેર ડીતે એ સ્થાન વટાવી જવાને વિચાર કર્યા. બનવાકાળ છે તે એ જ વખતે તેના પગમાં એક તિક્ષ્ણ કાંટા લાગે છે અને તેથી ન છૂટક પણ કાંટાને પગમાંથી દૂર કરવા માટે કાનમાંથી આંગળી કાઢવી પડે છે. બરાબર તે જ સમયે પ્રભુના થોડા શબ્દો તે ચારના કર્ણધ્રમાં ય છે. આથી પરમ ખેદ પામતા તે ચેર આગળ વધે છે. જ્યારે અભયકુમારની યુક્તિથી તે પકડાય છે તે વખતે તેને પ્રભુના શબ્દો જેમાં દેવનુ વર્ણન હતું તે ઉપયોગી થાય છે. પરિણામે તેના જીવનપ્રવાહની દિશા બદલાઇ હય છે.
2.70
અહીં મતલબ એ છે કે દોષદષ્ટિવાળા મનુષ્યો, ગુણના મહાન ઢગલામાંથી પણ દોષને તારવે છે. આવા મનુષ્યા પ્રાય: ક્યાં પણ સફળ બની રાતા નથી કારણ કે તેની ગે દાગ્રાહી દ્રષ્ટિ જ્યાં ને ત્યાં દોષ ભાળવાના કારણે કલહના બીજ વાવે છે.
તેનાથી વિરુદ્ધ, ગુણદૃષ્ટિવાળા મનુષ્ય સર્વત્ર ગુણનેજ ભાગશે. તેને બધે ડેકાણે સુમનુષ્યા જ જણાશે. તેને સર્વ ઋતુએ સુંદર અને સુખપૂર્ણ જણાશે. તે બધાને પોતાની જેવા સરળ અને ગુણવાળા જ માનવા પ્રેરારો, નવાણુ અવગુણુને જતા કરીને પણ તે એક ગુરુને દેખશે અને તેની પ્રરાસા કરો.
કૃષ્ણ વાસુદેવ પ્રભુ શ્રી નેમિનાથસ્વામીને વાંદવા જતા હતા. નગર મ્હાર એક શ્વાનનું મૃતક પડયું હતું અને તેમાંથી દુ ધ ફેલાતી હતી. ત્યાંથી નીકળનાર દરેક જણ ડાં બગાડી, નાસિકા આડું વસ્ત્રે ધરી આગળ વધતા હતા. આ વાતની શ્રી કૃષ્ણ તે ત્રણ થતાં તેમણે સ્હેજ પણ મ્હોં બગાડવા વિના તે શ્વાનના મૃતકને જોઇને કહ્યું કે— 'તેની દંતપક્તિ કેટલી શ્વેત અને સુંદર-આકર્ષક છે : '
ગુષ્ટિ તે આનુ નામ કે જેના પ્રતાપે સર્વત્ર ગુણમયજ દેખાય. આવી દૃષ્ટિ વિકસાવનાર મનુષ્ય પ્રાયઃ સર્વત્ર શાંતિ-આનંદ-સુખ વિગેરેને પ્રાપ્ત કરી શકે છે અને તેનેા સુયશ ફેલાય છે. મ જતેમાં ગુણુષ્ટિ પ્રગટે! એવુ દીએ,
For Private And Personal Use Only
ક ને અંગે વિચારણા
જ્યારે અસાનાવદતી કમતે ઉદય થાય છે ત્યારે તેની સાથે ચારે ધાતિ કમ જોર ક ૐ તેને સહાય આપે છે; કારણ કે તે પાંચે પરમ મિત્ર છે. જીએ! તેવું પ્રસગે જ્ઞાનદા સ્વય છે, ચક્ષુ ઇંદ્રિય વિગેરેને દાન ગુરુ અવરાય છે, અંતરાયકર્મની પાંચે પ્રકૃતિ તુ કરે છે અને મેહનીય કર્મ શરીરાંદે ઉપરની આસક્તિમાં વૃદ્ધિ કરે છે. આ હકીકત એમ. બ્યાલમાં રાખવી. સાતા વેદનીના ઉદય પ્રસંગે પણ આ ચારે પ્રકૃતિએ અમુક અંશે ખ * છે; પરંતુ તે સંસારાસક્ત થવા માટે છે. આત્મસ્વરૂપના જ્ઞાતા માટે તેવા સભવ નથી.
