________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૪
જૈનધર્મ પ્રકારી
શોધમાં આપણે છીએ, તેવામાં આ અચાનક સયોગ મળી ગયા છે. તેને ચેગ્ય આ વર્ જણાય છે. પુત્રીને ચેાગ્ય વર મળે તે મને આનંદ થાય. આના જેવા નીતે વર મળવા મુશ્કેલ જણાય છે તેવુ જે તમારૂ મન માને તે તેની સાથે પ્રમાને વિવાહ કરીએ. ” મંત્રી એલ્યે કે-“ મહારાજ ! પરદેશીની વાત ઉપર ઇસા કેમ રખાય ? ભલે, કે ભુએ પણ પોતાને હાય તે સાને વહાલા લાગે હું અને તેની પરદેશમાં પ્રશંસા પણ થાય છે. પોતાની માને કોઇ ડાકણ કહેતુ નથી. વળી પાતાના દેશના કાંટા પણ પ્રિય લાગે છે અને પરદેશના કુલ પ્રિય લાગતા નથી. આમ હોવાથી તે વેપારીઓના વચન ઉપર તો પ્રતીત રખાય નહીં કારણ કે તે ત્યાંનાજ રહીશ છે. તેથી જો કોઇ બીજા ત્રાહિત માણસ જે પરદેશી હાય તે તેની પ્રશ્નસા કરે તો મનમાં નિશ્ચય થઈ શકે. ” રાજાએ મ`ત્રીની વાત કબુલ કરી. પછી પુત્રીને વિસર્જન કરી અને રાજા રચવાડીએ ગયેા. અટવીમાં જઈને રાજાએ ઘણા મૃગાદિ પશુઓને ઉપદ્રવિત કર્યાં, પાછળથી મંત્રી પણ ત્યાં આવ્યા. પછી રાજા શ્રમિત થઈને નજીકમાં એક સરેાવર હતુ તેની પાળ ઉપર જઇને વિસામો લેવા એડી.
તેવામાં કોઈ દેશના સોદાગરો પાણી પીવા માટે તે સરેરે આવ્યા. સરોવરમાંથી નિર્મળ જળ પીને તે પાછા વળ્યા. એટલે મકરધ્વજ રાજાએ તેને મેલાવ્યા. અને આદરપૂર્વક પૃયુ કે તમે પરદેશી મુસાફો છે. તો તમે અનેક દેશોમાં અનેક કાતુક જોયા હશે તેમાંથી મારે જાણવા જેવું કાઈ કાતુક હોય તે કહેા. તમે આકૃતિએ પણ વિચક્ષણ જણા છે તેથી મારી ઇચ્છા પૂર્ણ કરો. ’’
For Private And Personal Use Only
રાજાએ આ પ્રમાણે કહેવાથી સોદાગરો તેમની પાસે જાણુંલી અદ્ભુત વાતાં કહેવા લાગ્યા. તેમ બોલ્યા કે ક્રૂરતા કરતા સિંધુ દેશમાં ગયા હતા, ત્યાં સિંહલપુરી નામે નામે રાજા છે. તેને કનકધ્વજ નામે પુત્ર છે. તે રૂપ રંગના ભડાર છે. દેશ વિદેશમાં તેની કીર્ત્તિ વિસ્તરેલી છે. પણ તે કુમાર ભોંયરામાં જ રહે છે. તેને
હાર લાવવામાં આવતો નથી. જે તેને શરીરે પવન લાગે તેપણ તે કુલની ડ્રગ્સ કુમળાઈ ય એવા તે સુકામળ છે. તેનુ રૂપ અલૈકિક છે પણ તે કોઇએ જોયું નથી. હું મહારાજ ! અમે એ અચરજ સાંભળ્યું છે. ” રાજાએ તેની વાત સાંભળીને તેમને વિદાય કર્યો, મનમાં નિરધાર કર્યો કે પ્રેમલાના વિવાહ એની સાથે જ કરવો. વ્યાપારીયાના વચન પર પણ હવે વિશ્વાસ ખેડે, પછી સંધ્યા સમય થયો એટલે રાજા ઘરે આવ્યા. અને મત્રીને પેાતાના વિચાર
બેડા. અને તે હે રાજેન્દ્ર ! અમે નગરીમાં કનકરથ