Jain Dharm Prakash 1906 Pustak 022 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

૧૩૬
શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ ગુણી પુરૂષની ગણત્રી કરવાના પ્રારંભમાંજ સસંભ્રમથી જેના નામ પર આંગળી પડતી નથી, અર્થાત્ ગુણજનમાં જે પ્રથમજ ગણાતો નથી તેવા પુત્રવડે જે માતાને પુત્રવાળી કહીએ તો પછી વાંઝણી કેને કહીએ? અર્થાત્ તેવા પુત્રની માતાને જ વાંઝણું કહેવા યોગ્ય છે. ગુણવિનાનો પુત્ર હોય તે ન હોવા બરાબર છે.
આ હકીકત સુજ્ઞજનેએ ખાસ ધ્યાનમાં લેવા ગ્ય છે. શ્રીપાળકુમારને એક વચન સાંભળવા માત્રથી જ જેમ ચાનક ચડી તેમ ઉત્તમ જનેને એવી બાબતમાં ચાનક ચડતાં વાર લાગતી નથી, કેમકે તેજી અશ્વ ચાબકને સ્પર્શ પણ સહન કરી શકતો નથી. ખરજ યષ્ટપ્રહારે સહન કર્યા કરે છે. મૂર્ખ જનોની એવી રીતિ હોય છે. અનેક મનુષ્ય બાપની મીલ્કત ઉપર તાનામાના કરે છે. વ્યસનમાં ચકચૂર રહે છે અને અભિમાનના પુતળાં બને છે. તેને માટે આ હકીકત પૂરેપૂરી પડે લેવા લાયક છે.
ત્યારપછી પુણ્યપાળ માત્ર આકૃતિ ઉપરથી શ્રીપાળકુમારને 'ચિંતાગ્રસ્ત જાણે છે. માતા તેમની વાત સાંભળીને આવે છે, સાથે આવવા વિચાર જણાવે છે, પરંતુ પુત્રની દલીલ સાંભળતાં તરતજ તેને દેશાંતર જવાની રજા આપે છે અને કેટલીક શિખામણ દે છે. સિંહનાં બાળકને વનમાં ફરવા તો જોઈને તેની માતા સિંહણ મનમાં શંકાતી નથી તેમજ શૂરવીર પુત્રની માતા પુત્રને પરદેશ જતો જાણી શંકિત ન થાય એ સંભવિત છે.
માતાએ શ્રીપાળકુમારને આપેલી શિખામણ ખાસ લક્ષમાં રાખવા લાયક છે. પરદેશમાં તેને અનુસરે જે ચાલે છે તે કઈ પ્રકારની નુકશાનીમાં આવી પડતા નથી. માતાનું નિશાન ખાસ સિદ્ધચક્રની ભક્તિ ઉપર છે. કષ્ટ પડે ત્યારે તેનું સ્મરણ કરવાનું કહ્યું છે. ત્યાં ઉપલક્ષણથી દર વખતે તેનું સ્મરણ કરવું એમ સમજવાનું છે, કારણકે પરદેશમાં કષ્ટને સંભવ દરવખત હોય છે.'
માતાની રજા મેળવ્યા છતાં મયણાસુંદરીને સમજાવવામાં વધારે મુશ્કેલી પડે છે, કારણકે સ્ત્રીને સ્નેહ અપ્રતિમ હોય છે. તેને પણ શ્રી પાળકુમાર સમજાવે છે એટલે તે પતિની આજ્ઞાને
-
-
*
.
!