________________
ચરચાપત્ર,
૨૫૯
વાવ વત્ર,
શ્રી જુનાગઢના જન તીર્થમાં ચાલતી ગેરવ્યવસ્થા
અને કારખાનાની અંધાધુનિ. લખવાને અત્યંત ખેદ ઉપજે છે કે જુના જેવા એક અગ્રેસર પ્રાચીન ગણાતા જૈન તીર્થમાં જે અધેર તથા ગોટાળે ચાલે છે તેની. અમદાવાદ તથા મુંબઈના શેઠીઆ કંઇ પણ દરકાર કરતા નથી.. હાલમાં થતી ગેરવ્યવસ્થા તથા આશાતના નીચે પ્રમાણે
(૧) આપણું પવીત્ર ગીરનારજી ઉપર આવેલા મદીરોમાં જિનપતિમાઓની પુજા આપણું શાસ્ત્રાનુસાર બીલકુલ થતી નથી, કારણ કે પુજારીઓ તેમજ તે પુજારીઓ ઉપર દેખરેખ રાખનારાઓ તથા શ્રી દેવચંદ લખમીચંદના કારખાનાના ઉપરી શેકીઆએ ઘણે ભાગે સ્વાથ, ખટપટી, અભણ, અધમ, ઢોંગી, તેમજ જશના ખરેખર ભુખ્યા છે. તપાસ કરતાં એમ જણાય છે કે કેટલીક પ્રતિમાઓ ઉપર માત્ર કેસરને બદલે સુખડનાં જ, ઢીલાં જોવામાં આવે છે. કેટલીક પ્રતિમાઓ ઉપર અંગ લુહણ થતાં નથી માત્ર પાણી જેમ તેમ ઢોળાય છે, તેથી તેમના અંગ કેટલાક ભાગે લીલ ફુલવાળા તેમજ હમેશ રહેતી ભીનાશને લીધે કાળો પડી ગયેલા નજરે પડે છે, કેટલાક ભાગ ઉપર વાળાકુચીઓના ઝીણું ઝીણું તણખલા જેવામાં આવે છે.
૨. યાત્રાળુઓ માટે ઉતરવાની, નહાવાની, પુજાના લુગડાં પહેરવાની ભાતાની તથા બીજી સગવડોની બાબતમાં કારખાનાના નોકરો હમેશાં બેદરકાર રહે છે. ઉતરવાની જગ્યા જ્યાં ત્યાં પડેલા કચરા તથા મળમુત્રથી ઘણુ જ ખરાબ સ્થિતિમાં દુર્ગધથી ભરેલી દેખાય છે, એ તો નિશંસય છે કે યાત્રાળુઓ ઘણે દુરથી આવે તેમજ અજાયા હોય તથા મુસાફરીમાં ચિંતાતુર અવસ્થામાં તેમજ બીજી અનેક જંજાળ તથા મુસીબતમાં હોવાને લીધે તેઓ ઉતરવાની જગ્યાઓ ઉપર સુધારો રાખી શકે નહિ. માટે જ કારખાનાવાળાઓની આ જગ્યાઓમાં સુધારે રાખવાની અવશ્ય ફરજ છે, તે ઓરડીઓ તથા કંપાઉન્ડ સાફસુફ કરાવવા માટે યાજ્ઞાની મ. સમમાં ખાસ અનુભવી કરેલ માણસો રાખવાની જરૂર છે. બેપરવાઈ ઉહતt:
