________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વણિક સુના લીલાનીની કથા, ૧પદ સં છે. હે ભગવંત ! મારા જન્મને ધિક્કાર છે! ધિક્કાર છે? આ લોકમાં પણ મારા જન્મ નિંદિત છે, કેમકે પૂર્વ ભવને ભ્રાતા તે આ ભવે ભર્ત થો !” મુનિએ કહ્યું – ભદ્દે ! એવું દુ:ખ ધર નહિ. કારણ કે આ સંસારમાં મૃત્યુ પામ્યા પછી બંધુ હોય તે ભ પણ થાય છે. તે બોલી-“હે ભગવ! જે કે રાંસારમાં રહે એવું છે પણ તેમાં રાધી અજ્ઞાન હેય ત્યાં સુધી તે સંબંધી દુ:ખ થતું નથી, પરંતુ અત્યત : એ કણ પ્રાણું જાણીને વિજ ખાય? તેથી હવે જ્યારે હું રાત થઈ ત્યારે પૂર્વ મંત્રના જનાની સાથે ભોગ ઇચ્છતી નથી, માટે આજથી નવજીવ સુધી ભારે નિયમો બાર્ય છે. તો હવે હે ભાગવ ! આ સંસારમણને દુઃખનો નાશ કરનારી દીક્ષા મને આપે.” મુનિ બેલ્યા “ભદ્રે ! તારો આ વિવેક ઉચિત છે. પછી કુમાર પણ બે -છે. ભગવાન ! આ સંસારને ધિક્કાર છે કે જેમાં પૂજારી મારી બેન થયુ પામી કર્મયોગે આ ભવમાં મારી સ્ત્રી થઈ ! તેથી હું તને કે આ સંસારથી વિરક્ત થયો છું પણ દીક્ષા પાળવાને અસમર્થ છું, તો મારે શું કરવું? મારે જે કરવા યોગ્ય હોય તે મને બતા. મુનિ બધા ભાઇ ! ને તું દીક્ષા પાળવાને અસમર્થ હૈ તો સમકિતવડે શુદ્ધ એવા શ્રાવક ધર્મ અંગીકાર કર.”
પછી વિષયમાં નિરપેક્ષ થયેલી વિનયશ્રીને મુનિએ વિધિપૂર્વક દીક્ષા આપી, અને જયકુમારને શ્રાવક ધર્મને વિષે સ્થાપિત કર્યા. પછી વિનયી સાળીને ખાવી, ગુરૂના ચરણકમળમાં નમી, જિનધર્મને ગ્રહણ કરી જયકુમાર પોતાના નગરમાં આવ્યો. અને વિશ્રી સાધ્વી સુત્રતા ગુરૂગી સમીપે રહી દીક્ષા પાળી કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરીને શાશ્વતસ્થાન (મો) ને પ્રાપ્ત થઈ.
इनि पुष्पपूजा विषे लीलावतीनी कथा समाप्त.
For Private And Personal Use Only
