Jain Dharm Prakash 1892 Pustak 008 Ank 12

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

માયા.
૧૮૧ કુમાર પાસે આવી તેમની આજ્ઞા પાછી સોંપી. કુમારે તેમનો સારી રીતે સત્કાર કરીને વસ્ત્ર તથા કવ્યાદિક વડે પૂર્ણ સંતોષ પમાડી વિસર્જન કર્યા.
હવે તે ચિત્રસભા જેવાને માટે મલ્લદિનકુમાર પોતાના અંતઃપુરમાં આવી, સ્નાન કરી, વસ્ત્રાભરણે પલંકૃત થઈ પોતાના અંતે ઉર યુત તથા ધાવ્ય માતા સહીત આવ્યો અને અનુક્રમે દરેક ચિત્રકારોએ પોતાની કલમોની ખુબી સ્ત્રીઓની અનેક પ્રકારની ચેષ્ટામાં તાદશ બતાવી આપી હતી તે જોઈને બહુજ ખુશી થયો. જોતાં જોતાં આગળ ચાલ્યા એટલે દૂરથી તેણે મલ્લીકુંવરીનું ચિત્ર દીઠું પરંતુ તે રૂ૫ તાદશ મલીકુંવરી સમાજ હોવાથી સાક્ષાત પોતાની બહેનજ આવેલ છે એમ દેખીને મલદિનકુમાર અત્યંત લજાવંત થયે સતે દૂરથી જ પાછો વળ્યો. કુમારને એકાએક પાછો વળતો દેખીને અંધાત્રી (ધાવ્ય માતા)એ પુછયું “હે પુત્ર! તું પાછો કેમ વળે છે?” કુમાર બોલ્યો “હે માતા ! મારી ચેષ્ટ બહેન, મને ગુરૂ તૂલ્ય માન આપવા લાયક, ભલી બહેન અહીં આવેલી છે તેનાથી આવી ચિત્ર સભાની અંદર લજજા પામે તો હું પાછો વળું છું” અંબધાત્રીએ કહ્યું પુત્ર! એ મલીકું મરી પોતે નથી. એ તો કુશળ ચિત્રકારે મલ્લીકુંવરીનું સ્વરૂપ ચિતરેલું છે.” આ પ્રમાણેના વચનોને શ્રવણ કરતાં વેત તત્કાળ મલદિનકુમાર તે ચિત્રકારની ઉપર અત્યંત ક્રોધાયમાન થયો. અને એકદમ આજ્ઞા કરી કે આવા અપ્રાર્થ પ્રાર્થક, મરણ વાંચ્છક ચિતારાને રાસબારોહણ કરી વધ્ય ભૂમિએ લઈ જઈ વધ કરે કે જેણે મારી આ ચિત્ર સભાની અંદર અને ગુરૂ સરખી પૂજ્ય ભારી પેટ બહેનનું ચિત્ર આળેખ્યું છે. આ પ્રમાણેની ઉત્કટ આજ્ઞાના ખબર સાંભળીને સર્વ ચિત્રકાર એકત્ર થઈ કુમાર પાસે આવ્યા અને નમ્રતા પૂર્વક નિવેદન કર્યું કે હે કુમાર! એ ચિત્રકારને એવી લબ્ધિ પ્રાપ્ત થયેલી છે કે કોઈ પણ દીપદ ચતુષ્પદના શરીરનો એક અવયવ માત્ર દેખવાથી તેનું તાદશ આખું શરીર ચીત્રી શકે. માટે એવા વિધાવાનનો એકાએક વધન કરતાં તેને બીજી કોઈ મોટી શિક્ષા કરો” આ પ્રમાણેની પ્રાર્થનાનો સ્વીકાર કરીને કુમારે તે ચિત્રકારનો ચિત્ર કરવાના મુખ્ય સાધાનરૂપ જમણે અંગુઠે કપાવી દેશ પાર કર્યો.
તે ચિત્રકાર પણ મિથિલા નગરીમાંથી તેમજ વિદેહ દેશમાંથી તત્કાળ નીકળીને કુરૂદેશમાં જ્યાં હસ્તિનાપુર શહેર છે ત્યાં આવ્યો અને પોતાને રહેવાનું સ્થાન નિર્માણ કરી પોતાના ચિત્રામણ કરવાના સાધનોને સજ્જ