Jain 1975 Book 72

Author(s): Gulabchand Devchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar

Page 6

૫. સી હેમચંદ્રવિજયજી ગણુંવરને ભાયખલા (મુંબઈ) માં
ઉ પાધ્યા ય પદ - એ દા ન
વિ. સં ૧૯૯ની સાલમાં,
સિંચન થયું. અ ાસ લગનીથી થવા ભરૂચ જિલ્લાના જંબુસર પાસેના
લાગ્યો. હસમુખઃ રીરથી બાળ હતા. અણખી ગામમાં છેષ મહિનાની
પણ તેને વર્તાવ . ઠરેલ સમજુમાણપૂનમે એક બાળકનો જન્મ થયો.
સન દેખાય તેવો થર અને ગંભીર જે કુટુંબમાં જન્મ થયે તે કુટુંબ
હતે. પંચપ્રતિક ણ કંઠસ્થ થઈ અત્યંત શ્રદ્ધાળુ અને ધર્મ સંસ્કા
ગયા. બે- સમય- ' પ્રતિક્રમણ પણ રથી વાસિત હતું. આખા કુટુંબનાં
કરવા લાગ્યા. માસા દરમ્યાન સંસકાર–આચાર ઘડતરને, ખરે !
મુનિરાજશ્રી મેરુ જયજી મ. અને ભવિષ્યને પણ આધાર માતા
મુનિરાજશ્રી દેવ જયજી મ૦ ના ઉપર છે. કોઈ કુટુંબનું વર્તમાન |
પરિચય-સિંચનથ ત્યાગભાવનાને ચિત્ર અને ભાવિફળ જાણવું હોય તે
પોષણ મળ્યું. વિશાળ છોડી. તે પરિવારની માતા સંબંધી પ્રશ્નો
ચોમાસુ પુરુ થયે વિહાર પૂછશે તે બધું જાણવા મળી જશે.
થયો. તે વિહારમ સાથે રહ્યા. કાઠ અહીં પણ માતા આદર્શ માતા હતા. પં. શ્રી હેમચંદ્રવિજયજીગણી | (ગાંગડ) પહોંચ્યા સારા મુહૂર્ત તેથી આખા પરિવારમાં ધર્મના સંસ્કાર સહજરૂપે | વિ. સં. ૨૦૦૫ના મહા વદિ પ મે-ખૂબ ઉલ્લાસ વણાઈ ગયા હતા.
| પૂર્વક દીક્ષા લીધી અને મુનિરા, શ્રી દેવવિજ્યજીના * પિતાનું નામ હીરાભાઈ, માતાનું નામ પ્રભાવતી| શિષ્ય મુનિ શ્રી હેમચન્દ્રવિજયજી ૧ન્યા. હવે અભ્યાબેન, વતન તે અણુખી પણ વ્યાપારાથે સાબરમતી
સમાં ગતિ આવી. બાળવય, સુલ ચંચળતા તેમનામાં (અમદાવાદ) રહેતા હતા, ત્રણભાઈ અને બે બહેનો. |
હતી જ નહીં. તીક્ષણ બુદ્ધિ હતી. સ્થિરતા દાખલાદેવ-દર્શન – ગુરવદન – વ્યાખ્યાન શ્રવણુ વગેરે રુપ હતી. કલાકો સુધી એક આ ને બેસીને ગોખવું ધર્મક્રિયા અનાયાસે થઈ શકે તે હેતુથી ધર, દેરાસરની | સહજ હતું. જ્ઞાનાવરણીયકમને દર ક્ષયપશમ જોઈ પાસે જ રાખ્યું હતું.
પૂજ્ય મુનિરાજશ્રી મેરુવિજયજી મ., પૂજ્ય મુનિવિ. સં. ૨૦૦૩ની સાલ. શાસનસમ્રાટકી વિશાળ. | રાજ શ્રી દેવવિજ્યજી મહારાજે શા ત્રીજી પાસે પાણિની શિષ્ય સમૂહ સાથે ચાતુર્માસ વિરાજમાન હતા. ગુરૂ |
વ્યાકરણનો અભ્યાસ શરૂ કરાવ્યો. અને થતો અભ્યાસ વંદન અને ગૌચરીના લાભ માટે નિયમિત ગુરુ મહા
| પાક થાય તે ઇરાદાથી બ્રહઃ ગુજરા1 સંસ્કૃત પરિષની રાજના પરિચયમાં આવવાનું થયું. ૧૦વર્ષના હસ- | પરીક્ષા અપાવવી શરૂ કરી. વ્યાક ણ, તે પછી મહામુખકુમારનું મન જે ઝંખતું હતું તે તેને મળી ગયું. | ભાષ્ય, કૌઢ મનેમા, લઘુમંજૂષ લઘુ શબ્દેન્દુશેખર, દિવસ અને રાત ઉપાશ્રયમાં વીતવા લાગ્યા, જમવાનું | વાકયપદીપ ગ્રંથ વગેરે પ્રૌઢ ગ્રંથે ને અભ્યાસ-બાર જ ઘેર.
વર્ષ સુધી કર્યો. અને “શાસ્ત્રીય “ થમાં અને અંતે વિ. સં. ૨૦૦૪નું ચોમાસુ પૂજ્યપાદ આચાર્ય | આચાર્યની પરીક્ષા આપી, બવામાં સારા મા કે મ૦થી અમૃતસૂરીશ્વરજી મ.નું થયું. બીવવાયું હતું તેનું | ઉત્તીર્ણ થયા; અને વ્યાકરણાચાર્ય થયા. નવ્ય-વાયને
૮૨
તા. ૧- ૨-૭