________________
રામનામનો કીમિયો
એ રામને પોતાની પાસે રાખવા સારુ કે પોતાને રામની પાસે રાખવાને સારું ન પંચ મહાભૂતોની મદદ લઈ સંતાપ પામશે એટલે તે માટી, પાણી. વા, અજવાળું ને આકાશનાં સહજ, નિર્મળ અને વિધિસર ઉપયોગ કરી જ મળ તેથી સંતોષ માન. આ ઉપયોગ રામનામનો પૂરક ન ગણાવા પણ રામનામની સાધનાની નિશાની છે. રામનામને આ સહાયકોની દરકાર નથી. પણ તેને બદલે જે એક પછી એક વૈદ્ય - ક્કીમાં પાછળ ભમે ને રામનામનો દાવો કરે એ બંધ બેસે તેમ નથી.
એક જ્ઞાનીએ મારું લખાણ વાંચી એમ લખ્યું કે રામનામ એવો કીમિયો છે કે તે શરીરનું પરિવર્તન કરે છે. જેમ કે વીર્યનો માત્ર સંગ્રહ દાટી રાખેલા ધનની જેમ છે. તેમાંથી અમોઘ શકિત તો રામનામ જ ઉત્પન્ન કરી શકે. એકલા સંગ્રહ અકળામણ પદા કરે. અનું પતન ગમે ત્યારે થાય. પણ તે જ્યારે રામનામના પર્શથી ગતિમાન થાય છે, ઊર્ધ્વગામી થાય છે ત્યારે તેનું પતન અસંભવિત થાય છે.
શરીરપુટિન સારુ શુદ્ધ લોહીની જરૂર છે. આત્માની પુષ્ટિને સારુ શુદ્ધ વીર્યશક્તિની જરૂર છે. આ દિવ્યશક્તિ કહીએ. અ શકિત બધી ઇંદ્રિયોની શિથિલતા મટાડી શકે છે. તેથી કહ્યું છે કે રામનામ હૃદયમાં અંકિત થાય અટલ નવું જીવન શરૂ થાય. આ નિયમ જુવાન, બુઢ્ઢા, સ્ત્રી, પુપ બધાંન લાગુ પડે છે.
આનું સમર્થન પશ્ચિમમાં પણ મળે છે. ક્રિશ્ચિયન નામે સંપ્રદાય એ જ નાહીં તો એવું કંઈક કહે છે. રાજકુમારીએ સેવન્થ ડે ઍડવેન્ટિસ્ટ(ક્વકરોનો એક પંથ)ના પુસ્તકમાં એવા ઉતારા આ અંકને સારુ કર્યા છે.
દિન આ સમર્થનની જરૂર નથી એમ માનું છું કેમ કે હિંદમાં આ દિવ્ય વિધા પ્રાચીન કાળથી ચાલી છે.
વિંધુ. ર૯-૬-૧૯૪૦, પા. ૧૮૪
