Dharmabhyudayam

Author(s): Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha

Page 22

धर्माभ्युदयम् ।
एष युवयोर्जीवितेश्वरः पुनरपि जगद्विजययात्रोपक्रमाय सज्जीबभूव । ( इति मन्त्राक्षरैरिव शनैः शनैः श्रवणपथसंचारितैः सखीजनेन संपन्नचैतन्ये रतिप्रीती अपि अभूताम् । पुरतो निजप्रेमसदनं मदनं विलोक्य कटाक्षविक्षेपादिसात्त्विकभावान्नाटयतः । )
मदनः -- ( प्रियप्रेयस्विन्यौ विलोक्य स्वगतं ) प्राणैरर्धानुगतैर्मूर्च्छावन घूर्णितैरिमे दयिते । स्वप्रेमपरीक्षामिव प्रदत्तवत्यौ मयि तथार्ते ||३३|| पुरन्दरः- अयि संपूर्णचन्द्रवदन मदन ! साविकव्रतधारिणां चारित्रिणामन्यदापि मास्म संरब्धो भूः ।
१९
मदन: - ( सलज्जमिव ) यदादिशति स्वामी । ( इति नम्रमुख भवति । )
पुरन्दरः- (स्वगतं ) अहो ! अन्तरायकर्मणा परमेश्वरवन्दनपरमानन्दे समासीदत्यपि कियदन्तरिता वयम् १ | ( इत्यौत्सुक्येन प्रचलन् ) वन्दामहे दुरन्तदुष्कृतनिष्कन्दनं ज्ञातनन्दनं भगवन्तमिदानीम् । ( इति सामानिकसुरैः सह संलपन् गत्वा परमेश्वरं नमस्करोति । )
दृष्टोऽसि चिराज्जिनवर्धमान ! सुकृतोदयेन केनापि । भगवन्नसमशमामृतमहार्णवमनोरथशतैस्तैः ||३४|
यन्न चरति मोहतमो दिवानिशं सकलसुमनसां बोधः । जगदभिनवमित्ररुचिर्धर्माभ्युदयः स ते जयति ॥ ३५॥