Dharmabhyudayam

Author(s): Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha

Page 21

श्रीमन्मेघप्रभाचार्यविरचितं रतिप्रीती-(क) हा पिययम ! समग्गसोहग्गगुणरयणभंडार ! तियलुक्कचित्तरचंकमंतसुकंतविकमचमकार ! कहमित्यं व्येव तं तारिसं सुपउरपोरिसं वहंतो एयावत्थं गओ सि । ( इति ते अपि मूच्छिते भवतः ।)
शान्तिकजलं प्रगुणयध्वं शान्तिकजलम् । तुहिनकन्दाभिधानया दिव्यौषध्या पीयूषवर्षिण्या समालभनं कुरुध्वं समालभनम् । वारुणमत्रेण ज्वलनोत्तारणं विरच्यतां वारुणमत्रेण । विज्ञप्यतां व्यतिकरोऽयं त्रिदशाधिनाथस्य विज्ञप्य. ताम् । ( इति प्रयत्नपरप्रणयिदेवमनुष्यगणगन्धर्वविद्याधरकिन्नरनिकरसंभवं तुमुलरवं प्रविशन्नेव ) ।
पुरन्दर:-(श्रुत्वा) किमेतत् ।। (इति विस्मितात्मा ज्ञानोपयोगेन तपःप्रभावदुर्दशमुनिभयभीतकर्णलमतल्लोकनिवेदनेन च ज्ञातवृत्तान्तश्चिन्तितानन्तरकरकमलप्रणयीभूतप्रचण्डमण्डलकमण्डलुपीयूषधाराच्छटाच्छोटेन संघटितस्वास्थ्यसंपदं मदनमनुष्ठितवान् ।) (मदनः ससंभ्रमं वामदक्षिणदिशोऽवलोकयन् किञ्चि
स्मृतविस्मृतव्यतिकर इव पुरन्दरं प्रणमति।)
पुरन्दर:-( प्रणमन्तमेवैनं ) किमिदमुपशमद्भुमोन्मूलनमत्तमतङ्गज मकरध्वज ! ( इत्यालपन् हृदयेन गृह्णाति ।)
(क) हा प्रियतम ! समग्रसौभाग्यगुणरत्नभाण्डागार ! त्रैलोक्यचितान्तरचक्रम्यमाणसुकान्तविक्रमचमत्कार ! कथमित्थमेव तत्तादृशं सुप्रचुरपौरुषं बहमेतदवस्थां गतोऽसि ।