Dhammapadam

Author(s): Jagdish Kashyap
Publisher: Uttam Bhikkhu

Page 59

२६-ब्राह्मण-वग्गो ३८३-छिन्द सोतं परक्कम्म कामे पनुद ब्राह्मण !
संखारानं खयं जत्वा अकतशूसि ब्राह्मण ! ॥१॥ ३८४–यदा द्वयेसु धम्मसु पारगू होति ब्राह्मणो ।
अथस्स सब्बे संयोगा अत्थं गच्छन्ति जानतो ।।२।। ३८५–यस्स पारं अपारं वा पारापारं न विज्जति ।
वीतहरं विसञ्जत्तं तमहं ब्रूमि ब्राह्मणं ।।३।। ३८६-झायि विरजमासीनं कतकिच्चं अनासवं ।
उत्तमत्थं अनुप्पत्तं तमहं ब्रूमि ब्राह्मणं ।।४।। ३८७-दिवा तपति आदिच्चो रति आभाति चन्दिमा ।
सन्नद्धो खत्तियो तपति झायी तपति ब्राह्मणो ।
अथ सब्बमहोति बुद्धो तपति तेजसा ।।५।। ३८८-वाहितपापो 'ति ब्राह्मणो समचरिया समणो'ति वुच्चति ।
पब्बाजयमत्तनो मलं तस्मा पब्बजितो'ति बुच्चति ॥६।। ३८९-न ब्राह्मणस्स पहरेय्य' नास्स मुंचेथ ब्राह्मणो ।
धि ब्राह्मणस्स हन्तारं ततो धि यस्स मुञ्चति ।।७।। ३९०-न ब्राह्मणस्सेतदकिञ्चि सेय्यो यदा निसेधो मनसो पियेहि ।
यतो यतो हिंसमनो निवत्तति ततो ततो सम्मति एव' दुक्खं ।।८।। ३९१-यस्स कायेन वाचाय मनमा नत्थि दुक्कतं ।
संवतं तीहि ठानेहि तमहं ब्रूमि ब्राह्मणं ।।९।। ३९२-यम्हा धम्मं विजानेय्य सम्मासम्बुद्धदेसितं ।
सक्कच्चं तं नमस्सेय्य अग्गिहुत्तं 'व ब्राह्मणो ॥१०॥
२P. सम्मतिमेव ।
3 B. दुक्कटं ।
१ F. हरेय्य । ५२]