________________
દેવવંદનમાલ
માતા ગુરૂને ઠપકો આપતી અને છોકરાંનાં પુસ્તક વગેરે બાળી નાખતી. શેઠે આ વાત જાણીને સ્ત્રીને ઠપકો આપતાં કહ્યું કે “પુત્રને અભણ રાખશું તે તેમને કન્યા કેણુ આપશે? અને વેપાર કેવી રીતે કરશે ?” તે વખતે શેઠાણ બલી કે “તમે જ પુત્રને ભણાને? કેમ નથી ભણાવતા?” અનુક્રમે પુત્ર મોટા થયા. પરંતુ તેમને અભણ જાણી કેઈ કન્યા આપતું નથી. તે વખતે શેઠે સ્ત્રીને કહ્યું કે “તેં જ પુત્રોને ભણવા દીધા નહિ તેથી તેમને કેઈ કન્યા આપતું નથી.” ત્યારે તે શેઠને વાંક કાઢીને કહેવા લાગી કે “ પુત્રે પિતાને સ્વાધીન હોય છે તે તમે તેમને કેમ ભણવ્યા નહિ?”ઉલટ પિતાને વાંક કાઢતી સ્ત્રી ઉપર ગુસ્સે થએલા શેઠે કહ્યું કે “હે પાપિણી ! પિતાને દેષ છતાં તું મારા સામે કેમ બોલે છે? તે વખતે તે સ્ત્રી પણ બેલી કે તમારો બાપ પાપી છે. આથી કેપેલા શેઠે તેણીને પથરે માર્યો. મર્મ સ્થાને વાગવાથી તે સુંદરી મરણ પામી. ત્યાંથી મરીને તે સુંદરી તમારી ગુણમંજરી નામે પુત્રી થઈ છે, પૂર્વ ભવમાં જ્ઞાનની વિરાધના કરવાથી તે આ ભવમાં મૂંગી અને રેગી થઈ છે. માટે જ કહ્યું છે કે કરેલાં કર્મોને ભેગવ્યા સિવાય નાશ થતો નથી.”
ગુરૂને ઉપદેશ સાંભળીને ગુણમંજરીને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું. તેથી તેણે ગુરૂએ કહ્યા પ્રમાણેને પિતાને પૂર્વ ભવ જે. તેથી ગુરૂને કહ્યું કે “હે ગુરૂજી ! તમારું કહેવું સાચું છે.” ત્યાર પછી શેઠે ગુરૂને પૂછ્યું કે “મારી પુત્રી નરેગી થાય તે કેઈ ઉપાય જણા” ત્યારે ગુરૂએ કહ્યું કે, જ્ઞાનની
