________________
શ્રી ઠરાવૈકાહિક વાચબા - ૧૮ પરવસ્તુમાં મારા પણાંની કરેલી બુદ્ધિ એ જ મોટું પાપ છે. મન એ નોકર અને આત્મા એ રાજા છે. એકવાર રાજાએ નોકરને કહ્યું માંગ તે આપું. નોકરે કહ્યું કે એક દિવસ માટે મને રાજસિંહાસન પર બેસવા દો રાજા એકવચની એટલે બેસાડ્યો નોકરને સિંહાસન પર.
ઉત્તમ વસ્તુ લાયકાત વિના અનર્થકારી બને. નોકર બેઠો રાજગાદીએ અને પહેલી આજ્ઞા કરી કે રાજાનું ખૂન કરો. કારણ કાયમ રાજગાદી મળી જાય માટે રાજાની પહેલી હત્યા કરી. એવી રીતે મન રૂપી નોકર આત્મારૂપી રાજાની હત્યા કરે છે.
સાધનાનો માર્ગ ચઢાણવાળો માર્ગ છે. જો ત્યાં વચ્ચે અટક્યાં તો ગોથાં ખાતાં નીચે પડવાના.
શાલિભદ્રને ખીરનાં પ્રતાપે ૯૯ પેટી મળી. પરંતુ ખીર છોડવાના પ્રતાપે ૯૯ પેટીનાં ત્યાગની શક્તિ મળી અને સંચમ લીધું.
ખાવાથી લોહી ન વધે, ખવડાવવાથી લોહી વધે. જેમ ચીજ થોડી હોય તો માતા પુત્રને ખવડાવે, પોતે ન ખાય. પણ પુત્રને ખાતાં જોઈ માતાનું લોહી વધે.
જેની જીભ લાંબી તેનો સંસાર લાંબો. પોતે કરેલા સુકતો પોતાના જ મુખે ન વખાણવા.
જેની જીભ ટુંકી તેનો સંસાર ટુંકો. સાગરમાં રનો પડ્યા છે. શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૫
(૩૫)
