Book Title: Dahyo Damro
Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Gurjar Sahitya Prakashan

View full book text
Previous | Next

Page 77
________________ દૂધ પીધું પ્રમાણ [૧૧] પણ ગુજરાતનું માળવામાં માન વધારનાર ડાહ્યાડમરાની હાલત ગુજરાતમાં જુદી હતી. એક વીર તરીકે ભીમદેવ આખા ભારતવર્ષમાં પંકાય. એના જેવો બાણાવળી તો કોઈ મળે નહીં. ભીમદેવને સહુ ભોળો ભીમદેવ કહે. સહેજ કાચા કાનનો. કોઈ ચઢાવે તો ચઢી જાય. ભીમદેવના કેટલાક દરબારીઓને ડમરા પર ભારે દાઝ. ડમરાની ચતુરાઈ આગળ એમની બધી મહેનત પાણીમાં જતી. ભીમદેવને હંમેશાં ડમરાના વિરોધમાં ખોટી ભંભેરણી કરે અને ભીમદેવ ભોળો હોવાથી એ માની પણ લે. એક વાર દરબારીઓએ ભીમદેવને કહ્યું, ‘મહારાજ ! આ ડમરાને એની બુદ્ધિનું ગુમાન ચડ્યું છે. એને એમ થયું કે બુદ્ધિ તો એના બાપની, બાકીના બધા પાણી ભરે.” બીજો દરબારી બોલી ઊઠ્યો, ‘મહારાજ ! એના આવા ગુમાનને ઉતારવું જોઈએ. એ તો પોતાને બીજો પાટણપતિ માની બેઠો છે.” ‘એ તો ઠીક, અહીં એની આવડત ચાલે, પણ ભોજની રાજસભામાં તો એની સહુ ઠેકડી ઉડાવે છે.” ત્રીજાએ તક ઝડપતાં કહ્યું. ભોળા હું ભીમદેવે ડમરાનું ગુમાન ઉતારવાનો નિશ્ચય કર્યો. દ્વેષી દરબારીઓએ રાજાને એનું ગુમાન ઉતારવાની રીત પણ બતાવી. એમણે કહ્યું કે એક 16 દાબડામાં રાખ ભરીને રાજા ભોજને ભેટ તરીકે મોકલાવો. પછી જુઓ 1 ડાહ્યો ડમરો

Loading...

Page Navigation
1 ... 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105