Buddhiprabha 1964 08 SrNo 57

Author(s): Gunvant Shah
Publisher: Gunvant Shah

Page 67

તા, ૧૦-૮-૧૯૪] વૃદ્ધિપ્રભા
વેરણ વર્ષો આકાશે ઘમર છવાયું વાદળું,
ઘન ગડ ગાજે વરસે મૂશળ ધાર જે; ચકમક વીજળી પડતે કાટક,
બીતા તેથી બીકણ નરને નાર જે. નેમ શ્યામ વણ વર્ષ વેરણું થઈ રહી,
સરસર ખળખળ વહેતું પાછું ચાલતું; સરવર છલકાઈ જાતાં ઉભરાય જે,
નાળાં નદીઓ જળમય થઈને શોભતાં. જાય પે મનમાં હરખાય જે,
નેમ શ્યામ વણ વર્ષો વેરણ થઈ રહી; વનરાજી જ્યાં ત્યાં ઉગીને એયતી,
માળામાં પંખી બેઠાં અકળાય છે. સૂરજ છ વાદળથી આકાશમાં,
ઝાંખા કિરણે પ્રકાશે દિન માંહી રે; નેમ શ્યામ વિણ વર્ષો વેરણ થઈ રહી,
ઢોરાં વગડામાં ચરતાં હાલ જ ધરી. ખેતર ખેડ ખેડૂતો ખુશ થાય જે,
નીલી સાડી ઓઢી પૃથ્વીએ ભલી; મોરે નાચી કરતાં વર્ષ વધાય જે,
નેમ શ્યામ વણ વર્ષ વેરણ થઈ રહી. છું કરતાં ડેડક વૃંદ સામટાં,
ટમ ટમ કરતાં તમરાં રાત મઝાર જે; શાંતિ લેતાં ઘરમાં નર ને નારીએ,
શીતળ વાયુ વાતો જગ સુખકાર જે.