________________
૧૨
અનુવાદ:– ક્ષમાવડે ક્રોધ હણી શકાય છે, મૃદુતાના યોગથી માન હણી શકાય છે, સરલ ભાવથી માયા હણી શકાય છે, અને સંતોષનું પિષણ કરવાથી લાભ હણી શકાય છે.
૧૧ हर्षशोकौ जुगुप्सा च, भयं रत्यरती तथा । वेदभयं च हंतव्यं तत्वदृढधैर्यतः।।
અનુવાદ –તત્વના જાણનાર પુરૂએ, દઢ વૈર્યથી, હ શોક જુગુપ્સા, ભય, રતિ, અતિ અને ત્રણ વેદને (પુરૂષદ, સ્ત્રીવેદ, તથા નપુંસક વેદ ) હણવા જોઈએ.
रागद्वेषमयेष्येषु, गतेष्वांतरवैरिषु । साम्ये मुनिश्चले यायादात्मैव परमात्मताम् ।।
અનુવાદ-જ્યારે રાગદ્વેષમય આ અંતરંગ દુશ્મનો જતા રહે અને સુનિશ્ચલ સામ્યભાવ પ્રાપ્ત થાય, ત્યારે આભાજ પરમાત્માને પામે. ૧૩
स तावदेहिनां भिन्नः सम्यग् यावन लक्ष्यते । लक्षितस्तु भजत्यैक्यं, रागाद्यंजनमार्जनात् ॥
અનુવાદક. જ્યાંસુધી તે વીતરાગ (પરમાત્મા) સમ્યગ પ્રકારે જણાતો. નથી ત્યાં સુધી તે દેહધારી પ્રાણિઓને જુદો જણાય છે; પણ રાગાદિ અંજનના માર્જન થવાથી (દર ખસવાથી) લક્ષિત થાય ત્યારે (દેહધારી પ્રાણિઓ. સાથે) ઐક્યતા પામે છે.
यादशोऽनंतवीर्यादिगुणोऽतिविमलो प्रभुः । तादृशास्तपि जायन्ते, कर्ममालिन्यशोधनात् ।।
અનુવાદ:–તેઓ (દેહધારી પ્રાણિઓ ) પણ કર્મરૂપી મલિનતાના ધનથી વીતરાગ પ્રભુ જેવા અનંત વીયદિ ગુણવાળા અને અતિ નિર્મલ થાય છે.
૧૫ आत्मानो देहिनो भिन्ना: कर्मपंककलंकिताः । अदेहः कर्मनिमुक्तेः परमात्मा न भिद्यते ।।
અનુવાદ:--કમરૂપી કાદવથી કલંકિત થએલા દેહધારી આત્માઓ જુદા જુદા છે પણ કર્મની નિર્યુક્તિથી અહી થએલ પરમાત્મામાં જુદાપણું નથી.
૧૪
