________________
જાત્રા કરીને ઘેર પાછા આવ્યા પછી મુનિસુંદરસૂરિએ બીજે સ્થળે ગઈ પતિની રજાથી વિહાર કર્યો.
સર્ગ સાતમો–(પાને ૧૦૪થી પાને ૧૩૪-સુધી કાવ્ય-૯૪). ઈલદુર્ગ ( ઈડરગઢ) નગરમાં રણમલ રાજાનો પુત્ર પુંજ રાજા રાજ્ય કરતા હતો. તેણે રણભુમીમાં બાદશાહી લશ્કરનો નાશ કર્યો હતો. અને “વીરાધિવીર” એવું બરૂદ મેળવ્યું હતું. તેનો માનીતો ગોવીંદ નામે શેઠ એ નગરને રહીશ હતું. તેના બાપનું નામ વછરાજ હતું. એ નગરના ડુંગર ઉ. પરના કુંવારપાળના દેહરાનો ઉદ્ધાર ઘણું ધન ખરચીને એ ગોવીંદ શેઠે કર્યો હતા. વળી તારંગાજીના ડુંગરના કુંવારપાળ રાજાના ચૈત્ય ઉપર તેમણે નવા ભારપદ (ભારવાડ ) અને સ્તંભે ચડાવ્યા હતા. એ ગોવીંદ શેઠને વીર નામે દીકરો હતો. બન્ને બાપ દીકરાએ શુભ કામમાં ધન ખરચવાનો વિચાર કર્યો. એ અવસરે ઈલદુર્ગમાં સેમસુંદરસૂરિએ જયચંદ્ર વાચકને સૂરિ પદવી આપી, તેને ઓચ્છવ બહુ આડંબરથી ગોવીંદ શેઠે કર્યો. પછી તેમણે ચંધ કહાડી સિદ્ધાચળ, ગીરનાર સોપારક તીથ અને તારંગાજીની જાત્રા કરી પાછા પોતાના નગરે આવ્યા. ત્યારે પુંજા રાજાએ શામૈયું કર્યું હતું. પછી તેમણે નગરના બધા ચૈત્યમાં અઠાઈ ઓચ્છવ કર્યો; સંઘ ભક્તિ કરી, અને વિસ્તારથી ગુરૂની પૂજા કરી. એક વખતે એ ગોવીંદ શેઠના મનમાં, તારંગાઇ ઉપરના દેવળમાં શ્રી અજિતનાથ સ્વામીની મોટી પ્રતિમા ભરાવી સ્થાપન કરવાનું આવ્યું, તેથી તેમણે આરાસુરના ડુંગરમાં રહેલાં મોટાં ગુણવાળાં અને પ્રભાવિક શ્રી અંબીકા દેવીની આરાધના તે ડુંગર ઉપર જઈ સુંદર સુગંધી પદાર્થોવડે કરી. દેવી પ્રસન્ન થયાં, શેઠે વરદાનમાં ધન કે રાજકળા નહીં માગતાં, જિન પ્રતિમા કરવા મોટી શિલ્લા માગી. માતાએ કહ્યું, “ પૂર્વ તમારા પીતા વછરાજે આવીજ અરજ કરી હતી, ત્યારે તે શિલ્લા મોટી નોતી; પણ હાલ તે માટી ભારે થએલી છે તે તમે ; ગૃહસ્થને એ મોટું પુન્ય છે.” પછી ગોવીંદ શેઠે એ શિલ્લા ખાણમાંથી ખોદી કહા. ડાવી, તારંગે લાવ્યા અને તેની શ્રી અજિતનાથ પ્રભુની મનહર પ્રતિમા ઘડાવી. અને શુભ દીવસે સ્થાન ઉપર પધરાવી. પછી સેમસુંદર સૂરિ વિગેરે સંઘના લેકે અને પુંજા રાજાના માણસેને લઈને ઈલદુર્ગથી ગોવીંદ શેઠ તારંગે આવ્યા; અને દેશદેશના સંઘને આમંત્રણ કરી લાવ્યા; અને મોટા આડંબરથી સેમસુંદર સૂરિના પાસે એ પ્રતિમાની પ્રતિષ્ટા (અંજન શિલાકે) કરાવી. એ વખતની રચનાનો અને તેમાં ધન ખરચાયું તેને પાર નેતે.
