________________
અંતમુહુત સુધી જ હોય છે. દેવ નારકને મૂળગી વેશ્યા નવી લેશ્યાના સંગે આકાર માત્ર પામે પણ તદરૂપપણે ન થાય. સાતમી નરકને કૃષ્ણ લેગ્યા છે. તે જ્યારે તેતેશ્યાદિ દ્રવ્ય સંગ પામીને તદાકાર માત્રને પામે તે વારે તે જીવને શુભ પરિણામ ઉપજવાથી સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ થાય.
સંગમ દેવને અકાર માત્રથી કૃષ્ણ વેશ્યા થવાથી વીર પ્રભુને ઉપસર્ગ કર્યો છે. કૃષ્ણાદિ ત્રણ વેશ્યાનો વર્ણ ગધરસને સ્પર્શી અશુભ છે. જ્યારે તેજે પદ્મને શુકલ લેશ્યાને વર્ણચંઘ રસ સ્પર્શ શુભ છે. સાતમી નરકને નારકી ઉત્કૃષ્ટ આયુ ભેળવીને મત્સ્ય જ થાય પણ જઘન્ય કે મધ્યમ આયુ ભેગવીને ગર્ભજ પર્યાપ્તા તિર્યંચમાં ઉપજી શકે તે રીતે વીર પ્રભુને જીવ સાતમી નરકમાંથી નીકળી સિંહ થયો અને કમઠને જીવ તિર્યંચ થયે છે. નિરઉધ્વા ગભય, પજત્ત સખાઉ લેદ્ધિ એએસિડ, ચક્રિ હરિ જુઅલ અરિહા,
જિણ જઈ દિસિ સન્મ પુહવિ કમા. ર૩૯.
નરકમાંથી નીકળેલા ગર્ભજ પર્યાપ્તા સંખાયુ મનુષ્ય કે તિર્યંચ થાય. પહેલી નરકમાંથી નીકળી ચક્રવતિ થઈ શકે, બીજીમાંથી નીકળી વાસુદેવ કે બળદેવ થઈ શકે, ત્રીજીમાંથી નીકળી તીર્થકર થઈ શકે, ચોથીમાંથી નીકળી સામાન્ય કેવળી થઈ શકે, પાંચમી માંથી નીકળી સર્વ વિરતી થઈ શકે પણ મોક્ષે જાય નહિ. છઠ્ઠીમાંથી નીકળી દેશવિરતી થઈ શકે પણ સાધુ થાય નહિ. સાતમીમાંથી નીકળેલ સમકિત પામી શકે અગર સાતમી નરકમાં પણ સમતિ પામે પણ મનુષ્ય થાય નહિ. તિર્યંચ જ થાય.
