Book Title: Bruhat Sangrahani Sutrarth
Author(s): Akalankvijay
Publisher: Akalankvijay Granthmala

View full book text
Previous | Next

Page 126
________________ ૧૧૬ સમયે પૃથ્વી આદિચાર અસંખ્યતા ઉપજે છે. અને મારે છે. સાધારણ વનસ્પતિકાય અનંતા ઉપજે છે અને મારે છે. જે કારણથી એકેકી નિગદને અસંખ્યાતમ ભાગ અનંત જીવ રૂપ નિરંતર ઉપજે છે. અને મારે છે. નિગોદના અનંતા જીનું એક શરીર હોવાથી સાથે શ્વાસ લે છે. ને સાથે આહાર લે છે. તે માટે તેનું બીજું નામ સાઘારણ વનસ્પતિ કાય કહેવાય છે. ગોલા ય અસખિજા, અસંખ નિગય હવઈ ગેલો. ઈકક્કમિ નિગએ, અણુત જીવા ખુણેયવા. ર૭૬ અસંખ્યાતા ગેળા છે. અસંખ્યત નિગોદે એક ગેળે થાય છે. એક નિગોદને વિષે અનંતા જીવે છે. નિગદનાબે. ભેદ છે, વ્યવહારીક અને અસંવહારીક અના િશક્ષમ નિગોદમાંથી નીકળી પૃથ્વી આદિમાં ઉપજેતેકદાચ ફરીથી થશમ નિગોદમાં જાય તે પણ એક્વાર વ્યવહારમાં આવેલ હોવાથી સાંવ્યવહારીક જ કહેવાય છે. તેની સ્થિતિ જધન્યથી અંતમુહ અને ઉત્કૃષ્ટથી અસંખ્યાત ઉત્સપીણું અવસપીણ હોય છે તેથી જે અનદિ કાળથી સુક્ષ્મ નિગોદમાં જ હોય છે. તેઓ અસવ્યવહારીક કહેવાય છે. જેટલા મેક્ષે જાય તેટલાજ છ સુક્ષમ નિગદમાંથી નીકળીને સાંવ્યવહારીક પૃથ્વી | આદિમાં ઉપજે છે. તેથી સાંવ્યવહારીક જીવો સદાકાળ સરખાજ રહે છે. એટલે ગમે તેટલા જ ક્ષે જાય તે પણ સાંવ્ય-- વહારીક જીવ ઘટતા નથી અસંવ્યવહારીક જીવો તેથી અને ત્તા છે.

Loading...

Page Navigation
1 ... 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146