________________
મેદાન ભાવના સારરૂપ: “હું પૂર્ણ જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ ભગવાન આત્મા છું. હું સર્વથા સર્વથી ભિન્ન છું”
(વિસ્તારપૂર્વક – ચિંતન-મનન હેતુ) - પોતાના માની લીધેલા આ દેહથી હું અત્યંત ભિન્ન છું. આ દેહ જડ છે, હું ચેતન છું. દેહ પુદ્ગલ પરમાણુનો પીંડ છે, હું જ્ઞાનશરીરી છું. દેહ અજીવ છે, હું જીવ છું. દેહ અશુચિ થી ભરેલો છે, હું નિર્મળ, પવિત્ર આત્મા છું. દેહની હૈયાતી માં કે દેહની રોગી-નીરોગી, અનુકુળ-પ્રતિકુળ એવી બદલાતી અવસ્થામાં મારું સુખ નથી કે દુઃખ નથી, ત્યાં મારી સત્તા નથી કે સ્વામીપણું નથી. પ્રત્યેક સમયે હું દેહથી ભિન્ન એવો જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ ભગવાન આત્મા જ છું.
- પોતાના માની લીધેલા આ નામ (..........) થી હું અત્યંત ભિન્ન છું. નામ એ તો એક શબ્દમાત્ર છે અને આ લૌકિક વ્યવહાર માટે ઓળખ પુરતું છે. આ નામ કે એની સાથે જોડાયેલ નામના મારા. સુખદુઃખ નું કારણ નથી. નામથી અત્યંત ભિન્ન એવો હું જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ ભગવાન આત્મા જ છું.
- મને પ્રાપ્ત મનોયોગ અને વચનયોગ અને એના નિમિત્તે ઉત્પન્ન થતા શબ્દ, વચન, વિચાર થી હું આત્મા ભિન્ન છું. એ જડ છે, હું ચેતન છું. એ પુદગલ-પરમાણું નુ પરિણમન છે. ત્યારે પણ હું તો જ્ઞાનસ્વરૂપે જ પરિણમુ છું. શબ્દો અને વિચારો નો પ્રવાહ ક્રમબધ્ધ એની તત્ સમયની યોગ્યતા પ્રમાણે થઈ રહ્યો છે. તેમાં મારું સુખ નથી કે દુઃખ નથી. તે જ સમયે હું તો જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ ભગવાન આત્મા જ છું.
- પોતાના માની લીધેલા લૌકિક સગાસંબંધીઓ થી હું અત્યંત ભિન્ન છું. પતિ પત્નિ, પુત્ર-પુત્રવધુ, પૌત્ર-પૌત્રી, પુત્રી- જમાઈ, ભાઈબહેન વિગેરે નામભેદ થી જે જીવો સાથે લૌકિક સંબંધ થયો છે તે બધા જ જીવો પોતપોતાની યોગ્યતા પ્રમાણે અહિં ઉપસ્થિત છે. એ બધા જીવોએ પોતપોતાની યોગ્યતા પ્રમાણે પ્રાપ્ત કરેલ દેહની હૈયાતી,
ભાવના ભવનાશની
•.૩૦..
