Book Title: Bharatni Ek Viral Vibhuti Dhirajlal Shah
Author(s): Rudradev Tripathi, Ramanlal C Shah and Others
Publisher: Shatavdhani Pandit Dhirajlal T Shah Amrut Mahotsav Samiti
View full book text
________________
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ મન ખિન્ન થઈ જતું. જેનાં શરીરમાં તેત્રીશ કોટિ દેવ વસે, તે આ રીતે વિશે શા માટે ખાતી હશે? પણ તેને ઉત્તર ભાગ્યે જ મળો. ગાયનું મૂત્ર પવિત્ર ગણાતું અને ખસખૂજલી થઈ હોય તે તેના સ્નાનથી ફાયદો થતો, એટલે એક-બે વાર તેનાથી સ્નાન પણ કર્યું હશે ! ગાય ફુગરાતી ત્યારે ભારે થતી. પછી તે કેઈની નહિ. જે આવે તેને માર્યા વિના ન મૂકે. પણ તેને કેધ શાંત પડી ગયા પછી વધે નહિ. તેને વાછરડાં પર ઘણું હેત, વાછરડાને પ્રેમથી ચાટે, તેનું શરીર સાફ કરે અને ધવડાવે પણ ખરી !
ગામમાં ભેંસે ઘણું હતી, દૂધ, દહીં અને ઘીને મોટો ભાગ તે જ પૂરો પાડતી હતી, એટલે તેના પ્રત્યે પ્રેમ હોય એ સ્વાભાવિક છે. ભેંસનું ભરાવદાર શરીર અને લાંબા વાંકા શીંગડાં જોઈ દિલ ખુશ થતું, પણ જ્યારે તળાવ કે ખાબોચિયામાં પડીને તેની સ્નાન કરવાની રીત જેતે ત્યારે એ ખુશી ખલાસ થતી ! અમે તે કાદવથી ન ખડાઈએ માટે તળાવમાં પગ મૂકતા પણ ડરતા, ત્યારે આ તે કાદવથી આખા શરીરને ખરડવામાં આનંદ માનતી !
ગામમાં કેટલાક ઘડા પણ હતા. ઊંચાઈમાં ઠીક ઠીક, રંગે પણ સારા. તેના પર પ્રથમ ચડેલો, ત્યારે પટકાયેલ, એટલે ફરી ચડવાનું મન થતું નહિ, પરંતુ ગામગામતરે જતાં તેના પર બેસવાના પ્રસંગે આવેલા. દશેરાના દિવસે ગામના ઘોડા દોડતા ત્યારે જોવાની ખૂબ મજા આવતી. ઘેડાના વાળથી કઈ વસ્તુને બાંધી હોય તે ખબર ન પડે.
