Bhajanpad Sangraha Part 06

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 164

(૧૨૩) અરે તુજ નાક વિંધાશે, ભુપે તે ખૂબ ટળવળશે, જુએ છે લાગ સ્વામી તુજ, ધમાધમ છેડીદે પાડા. કળાથી ઝટ થઈશ વશમાં, વખત તે આવશે પાસે, જુએ છે સ્વામી તાકીને, ધમાધમ છડીદે પાડા. વખત આવ્યે હવે પાસે, થશે વશમાં કહ્યું કરશે, “બુઢ્યધ્ધિ” વાત અત્તરની, અમારા ચેગિ જાણે. ૧૧
સં. ૧૮૬૭ વૈશાખ શુદી ૧, મુંબાઈ ઝ શાન્તિ
मुसाफरनुं कयुं घर छे.
કરાવાલિ. મુસાફર બહુ મળ્યા માનવ, જગતની ધર્મશાળામાં, મળી છૂટી થવું સહુને, મુસાફરનું કયું ઘર છે. રહ્યા તીર્થકરે નહિ કેઈ ગયા રાણું ગયા શેઠે, અમારી વા ફકીરીમાં, મુસાફરનું કયું ઘર છે. પડ્યાં નામો સકળ મિથ્યા, ધર્યા રૂપ નથી નિજનાં, ગમે ત્યારે જવું પડશે, મુસાફરનું કયું ઘર છે. ઉઠાવી તંબુઓ જાવું, મળે નહીં ક્યાંય વિશ્રાન્તિ, સકળ દેખું રહે ત્યાં રે, મુસાફરનું કયું ઘર છે. ચણાવ્યા બંગલા જૂઠા, ચણવ્યા મહેલ પડવાના, વપુઘર ભરૂસો શે? મુસાફરનું કર્યું ઘર છે. જગતમાં સૂર્ય ને ચંદ્રજ, ઠરે નહીં ઠામ તે ક્યારે, રહે નહિ ઠામ તારાઓ, મુસાફરનું કયું ઘર છે. અમારા પ્રેમપંખીડા, મુસાફર જાગ નિદ્રાથી ગ્રહી લે સત્યને રસ્તો, મુસાફરનું કયું ઘર છે. ઘણે રસ્તો રહ્યો બાકી, પ્રમાદેને ત્યજી જાવું, “બુધ્ધિ ” માર્ગ મુક્તિને, મુસાફરનું ખરું શિવ ઘર. ૮
સાત્તિ સં. ૧૮૬૭ વૈશાખ સુદી ૨ રવિ. મુંબઈ