Bhajanpad Sangraha Part 06

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 168

( ૧૭ ) મને તે બધ અનુસારે, જગમાં શાન્તિ નહિ ભાસી,. જગત પડદાવિષે છાનું, વિચારી લે ખરું શું છે? ૯ સદા સમભાવમાં રહેવું, બની આદર્શવત્ જગમાં,
બુદ્ધચરિબ્ધ” ધર્મ છે સાચો, અમારે એ સદા બેલી. ૧૦ મુકામ-મુંબાઈ લાલબાગ, સં. ૧૯૬૭. વૈ. શુ. ૨. જે નિત્તર ૩
आत्मोद्गार.
કશ્વાલિ. પરોતિ પ્રભુ ઘટમાં, સ્વયંછયા કરીશ દર્શન, પ્રભુ હારે વસે ઘટમાં, નમું તુજને નમું તે હું. નથી તું હું તણું ભેદો, સમાયું સર્વ મહારામાં, અમારામાં અનન્ત સુખ, કહું નિજને ભજું નિજને. સ્વયે દ્રષ્ટા સ્વયં દર્શન, સદા આનન્દમય પોતે, અમારી ભાવના કાઢે, હૃદય ઉગારમય શબ્દો. પરંતર પ્રેમમાં નહિ છે, અમારે પ્રેમ ઈશ્વરને, અહો આત્મન્ ! તંહિ જ ઈશ્વર, લગી લગની નહીં છૂટે. નિરજન નાથને મળવું, દલાલી શબ્દ શું? કરશે, દિશાએ શાસ્ત્ર દેખાડે, જવું મહારે સ્વયં શકત્યા. હવે નહિ પ્રાણુની પરવા, સનાતન દેવને મળતાં, મળેલે પ્રેમ નહિ છૂટે, પ્રભુ પામ્યા વિના કદીએ. ઉપર આકાશ વાદળીઓ, અધઃ ભાગે મહી દરિયે, વચોવચ નાથને મળવું, મળી તન્મય થઈ રહીશું. થઈને એક રસરૂપે, સદા આનન્દમય રહીશું, હૃદય સાક્ષી જણાવે છે, પ્રતિધ્વનિ ઉઠે છે બહુ કદી છેડું નહીં વાહા, અમારી ભક્તિને ભક્ત જ, જગની નહિ હવે પરવા, અમારા આત્મમાં સઘળું. જગના ચક્રવર્તિને, જગતના સર્વ ઈન્દ્રોને, મળે નહિ સુખ અત્તરનું, અમારામાં અનંતું સુખ. મળ્યાં અમૃતતણું ભોજન, જગને બાદશાહ પિતે, “બુઢ્યબ્ધિ ” ગિ સતે, સદા મસ્તાન છે જગમાં. ૧૧
સં. ૧૮૬૭ ૧. શુદ ૨, મુંબઈ સત્તિાઃ