Bhajanpad Sangraha Part 06

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 196

(૧૫૫) નનું જ્ઞાન થાવાથી, ટળે સહુ કલેશના ઝઘડા, નથી શાસ્ત્રાર્થના ભડકા, યથારૂપે જણાં સહુ. અનુભવ જ્ઞાનની મૈત્રી, વધાઈ મુક્તિની નક્કી, અલખની ધૂનની ધારા, ટળે છે મેહની વૃત્તિ. કિયાની ઉચ્ચતા થાવે, મનવૃત્તિતણું સ્થિરતા,
સ્વયં વિજ્ઞાનઘન ધારે, ખરે એ યગ જ્ઞાનીને. ક્રિયાભેદો અસંખ્યાતા, વિષમતા ભાવના ભેદે, ભલી ઉપયોગ નિસરણું, ચડેને મુક્તિના મહેલે. ધરે મધ્યસ્થતા જ્ઞાને, પ્રવૃત્તિપાર અલબેલે, પ્રવૃત્તિની નિવૃત્તિમાં, “બુઢ્યબ્ધિ” લક્ષ દેવાનું,
કાર્તિક માસ, સુસ્ત
सदा मन राख आनंदी.
કવાલિ. સુધી જાગૃતિચંદ્ર, બનીને અષ્ટિને સાક્ષી, વિકને સમાવીને, સદા મન રાખ આનંદી. કરાતું ને કરાશે એ, અદા કરવી ફરજ મારી, કરીશ ના ભાવિની ચિન્તા, સદા મન રાખ આનંદી. સદા સુકૃત્ય કરવાનાં, નથી ફળની જરા ઈછા. બને તે જોઈ લે આંખે, સદા મન રાખ આનંદી. અરે મારું થશે શું? એ, કરીશ નહિ દીનતા કિશ્ચિત, સુધારે શુદ્ધ સંકલ્પ, સદા મન રાખ આનંદી. વિચારે શુદ્ધ સહુ કરવા, વિચારે દુષ્ટ સહુ ત્યજવા, કરી લે આત્માની શુદ્ધિ, સદા મન રાખ આનંદી. ગમે તેવા પ્રસંગમાં, મગજની રાખજે સમતા, મગજ ખેવું કદી નહિ હો, સદા મન રાખ આનંદી. ઘણું સુણતાં ઘણું જોતાં, અનુભવ આવશે મનમાં, ભ્રમરવત્ સાર ખેંચી લે, સદા મન રાખ આનંદી. કર્યા કામ ઉદય આવે, જણાવે છાંયને તડકે, ઉદય આવ્યાં સકલ વેદી, સદા મન રાખ આનંદી. બનીને મેરવત્ ધીરે, હૃદય સષ્ટિ સુધારી લે,