Bal Dikshano Jay

Author(s): Udayvallabhvijay
Publisher: Pragna Prabodh Parivar

Page 68

દીક્ષા બાદ પણ તેમના સર્વાંગીણ વિકાસની વ્યવસ્થા, માંદા પડે ત્યારે તેમની ચિકિત્સા (વૈયાવચ્ચે) માટેની પૂરતી સવલતો, વિહાર દરમ્યાન લેવાતી કાળજી દુનિયાભરના ધર્મોને આદર્શ પૂરો પાડે તેવી છે. એક સાધુ માંદા પડે ત્યારે તેમની સારવાર માટે ગૃહસ્થોમાં ઘણીવાર પડાપડી થતી હોય છે. તાવ- ખાંસીના ઈલાજથી લઈને બાયપાસ સર્જરી સુધીની બધી જ વ્યવસ્થા તેમના માટે જૈનસંઘ દ્વારા ત્વરિત થઈ જાય છે. કોઈ જૈનસાધુનો કાળધર્મ-સ્વર્ગવાસ થયો હોય ત્યારે હજારોનો જનસમૂહ તેમની અંતિમયાત્રામાં જોડાય છે. તે જૈન સાધુ માટે લોકહૃદયમાં બેઠેલી લાગણી દર્શાવે છે.
આ માટે હજારો સ્થળે-દરેક જૈન સંઘમાં ખાસ સાધુસેવા (વૈયાવચ્ચ) માટેના સ્પેશ્યલ ફંડ હોય છે. જૈનધર્મની સદીઓ જૂની આ માળખાકીય વ્યવસ્થાને જાણીને ભલભલાના મસ્તક ઝૂકી જશે !
જૈન સાધુ વર્ગના અભ્યાસ, સર્વાંગીણ વિકાસથી લઈને તેમની નાદુરસ્ત તબિયત વગેરે સમયે તેમની સેવા શુશ્રુષા (વૈયાવચ્ચ) ની અપ્રતિમ વ્યવસ્થા જૈનોમાં છે તે ભાગ્યે જ બીજે હશે.
આવા બાળદીક્ષિતો માટે Deserted શબ્દ વાપરવો કે ‘Deserted' ‘Deserted' શબ્દના કવરેજ હેઠળ બાળદીક્ષિતને આવરી લેવા તે ગેરસમજની પરાકાષ્ઠા કહેવાય. પરણીને સાસરે જતી દીકરીને જેમ Deserted કહી શકાય નહીં તેમ દીક્ષાગ્રહણ બાદ સાધુજીવન પાળનારાને ‘તરછોડાયેલ' કહેવું તે મૂર્ખામી કહેવાય.
૫૧