________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માન પ્રકાશઃ વર્ષ: ૬, અંક : ૧
જાન્યુઆરી - ૨૦૦૬
બુદ્ધિહીન નાયક
લે મુનિશ્રી ચંદ્રપ્રભસાગરજી મ. (ચિત્રભાનું)
નેતાની પસંદગીમાં માણસે અતિ સાવધાન | હશે કે જે પોતાનું બુરું કરનારને પણ અમીભરી દષ્ટિથી રહેવું જોઈએ. જેનો નેતા બુદ્ધિહીન, શક્તિહીન અને | નિહાળતો હશે ! જગતમાં કહેવાતા પામર સંતો તો ચારિત્રહીન તે પ્રજા અજ્ઞ, નિર્બળ અને અસંયમી જ નજીવી બાબતથી પણ ક્રોધના મહાસાગરમાં ડૂબી થાય ને ?
જાય છે – મરણને શરણ થાય છે ! સુઘોષ નામના ગામમાં રહેતા સર્વપશુ નામના
બીજે દિવસે કાજળ ધોળી રાત્રિમાં, હાથમાં તાપસના પરાક્રમો કોણે નથી સાંભળ્યાં ? અને
એક લાકડી લઈ, સાવધાનપણે બગીચાના એક સાંભળ્યા પછી એવો ક્યો ગંભીર માનવ હશે કે જે
ખૂણામાં બેઠેલ તાપસની કોડા જેવી આંખો એના પરાક્રમો પર ન હસ્યો હોય? હું માનું છું કે તમે
અંધકારમાંય વિજળીની જેમ ચમકે છે. એના પરાક્રમો નથી સાંભળ્યા, એટલે જ તમે ગંભીર માઝમ રાતે આકાશમાંથી એક ગાય ઉતરીને, જણાઓ છો. લો ત્યારે તમને એનું એક કથાકોષમાંનું ધીર-ગંભીર ગતિએ, બગીચામાં ચરવા લાગે છે. આ પરાક્રમ વર્ણવી બતાવું.
દશ્ય જોઈ, ચક્તિ બનેલો તાપસ એકદમ દોડીને ગાયનું સર્વપશુ તાપસને એક સુંદર બગીચો છે. અનેક
પૂછડું જોરથી પકડી લે છે, પૂછડું પકડતાં જ ગાય ફળોથી સુશોભિત ઘટાદાર વૃક્ષો, પુલકિત પુષ્પોથી
ગગનમાર્ગે પક્ષીની જેમ ઊડવા માંડે છે. ગાયના લચી પડતી વેલડીઓ અને નયનને ચિર શાંતિ અર્પતી
પૂછડા પર લટકતો તાપસ, ઉપર ગાયની લાતથી નવપલ્લવિત કુંપળીઓ - આ મનોહર બગીચાની
ગભરાય છે, અને નીચે પૃથ્વીના ઊંડાણને જોઈ આંખ શોભામાં અભિવૃદ્ધિ કરે છે
મીચે છે. ન રહ્યો આકાશનો કે ન રહ્યો પાતાળનો ? હમણા જ પડું પડું થતી ફદફદતી ફાંદવાળો
જાણે ત્રિશંકુ ! સર્વપશુ આ બગીચાનું રક્ષણ સાવધાનપણે કરે છે.
થોડી જ વારમાં ગાય કોઈ એક સ્વર્ગીય જીવથી પણ વ્હાલી એવી આ વાડીનું જતન કરતાં,
ઉપવનમાં જઈ થંભે છે. ગાયનું પૂછડું છોડી ચારે એક પ્રભાતે વાડીના ક્યારાઓમાં કેટલાક ગાયના
તરફ દષ્ટિ ફેરવી, ત્યારે જ એને જણાય છે કે, ભવ્ય પગલાં, એને ધૂળમાં દેખાય છે. પગલાં જોતાં જ
મહેલાતોથી સુશોભિત આ તો સ્વર્ગનો જ એક કુપિત થયેલો સર્વપશુ વિચારતરંગોમાં તણાય છે:
વિભાગ છે. આ ગાય કોની હશે ? ક્યારે આવતી હશે ? ક્યાંથી અહિ મહામૂલા રત્નોથી જડેલા પગથિયાંવાળી આવતી હશે ? બગીચામાં પેસવાનું બારણું તો સદા વાવડી પોતાના નિર્મળ જળરૂપ સ્વચ્છ દાંતમાંથી બંધ જ રહે છે, છતાં આ અંદર કેવી રીતે આવી હાસ્ય કિરણના રૂપેરી ટુકડા પાથરી રહી છે. આ હશે ? ગમે તેમ હો પણ આ ગાયની ખબર લેવી | વાવડીમાં વિકસતી કમલિનીઓ, સૂર્યના પુરોગામી પડશે - હાડકાં ખોખરાં કરવાં પડશે !” અરૂણના રક્તવર્ણ મુખડાને નિરખવા વારંવાર ઊંચી કોક જ એવો વિરલ ભ. મહાવીર જેવો સંત
નીચી થઈ રહી છે. સૂર્ય પણ પોતાની વિરહિણી
For Private And Personal Use Only
