________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૫૮
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
સુખી થવું છે તે...
- પારૂલ ભરતકુમાર ગાંધી સંપત્તિની આસક્તિ છોડે..... રજુ સેમચંદ ડી. શાહ
આ યુગ એ હરિફાઈને યુગ છે. પૈસો બને છે આ સંપત્તિ પ્રત્યેની આસક્તિનો મેળવવા માટેની દેડને યુગ છે. આ દેટમાં એણે તમામ દુગુણને પોતાના જીવનમાં પ્રવેસામેલ થયેલે માનવી દિન-રાત, ઘરબાર, શવા માટે લીલી ઝંડી ફરકાવી દીધી ! આ સુખચેન બધું ભૂલી જાય છે. તેની સામે તે માણસ કેઈપણ પ્રકારનું હલકું, નીચ, અધમ માત્ર એક જ લક્ષ્ય છે, તે છે અમીર બનાવનું, કૃત્ય કરી શકે છે. તેમ કરતા તેને લેશમાત્ર સંપત્તિવાન બનવાનું આજે સર્વત્ર એક જ વાત થડકારો નહિ થાય! આપણે વિચારવાનું એ છે છે, સંપત્તિ બનાવે. તે ગમે ત્યાંથી આવે કે આવી સંપત્તિની વિપુલતા પણ શું આપણને ગાડીઓ લાવો. ફેકટરીઓ ઊભી કરો...આક- સુખ દેવા માટે સમર્થ છે ખરી? શ સંપત્તિની ષક કનિચર વસાવો... છેલલામાં છેલ્લી ઢબના પિકળ આકર્ષતામાં પાગલ બની જીવન વેડફી કપડા સીવડાવો. સત્તા હાંસલ કરી કિતવાન નખાય ખરું? આવી સંપત્તિના ઢગલા કરવા બને પરંતુ કયાંયે એ વાત નથી કે જેને માટે આપણા આત્માના અવાજને કચડાય ખરે? બચાવે.... અભયદાન આપે... હૃદયને સંવેદન- અરે! સંપત્તિની પાછળ પાગલ બનનારા શીલ રાઓ.... લાગણીશીલ બની અન્ય સાથે આપણને આ સંપત્તિની પાછળ રહેલી આપત્તિલાગણીપૂર્વક વ્યવહાર કરે. દુઃખિયાના આંસુઓ ઓની ખરેખર તો કલ્પના પણ નથી હોતી.
છો... અન્યના દુઃખમાં સહભાગી બને. અને માટે જ એકવાર કોઈ અઢળક સંપત્તિના બને ત્યાં સુધી આપણા નિમિત્ત કેઈને દુ ખ સ્વામી એવા માનવીની દુનિયામાં ડોકિયું કરીને ન પહોંચે તે સદાયે ખ્યાલ રાખે. જોઈએ ત્યારે ખબર પડે છે કે આ તો બધે
આનું કારણ એ જ છે કે માણસ સંપત્તિની બાહા ચળકાટ છે. માલિશ ગયું કે પિત્તળ આવી પાછળ ગાંડે થયો છે. આજે એ સત્ય ભૂલાઈ જાય સામે. અરે! સંપત્તિવાનના જીવનને નજીગયું છે કે સંપત્તિ એ આસક્તિની માતા છે. કથી જોતાં જ પ્રતીતિ થશે કે આ તે સડેલા અને આસક્તિ એ તમામ પાપોની જન્મદાત્રી લાકડા પર લગાડેલી સનમાઇકા છે. ઘુંઘટ છે. ગરીબ માણસ કદાચ પોતાના પેટની આગને કાઢીને ઊભેલી કઈ કદરૂપી નવેઢા છે. ઉપર ઠારવા પાપ કરતા હશે પણ શ્રીમંત તે તિજોરી લાલી દેખાય છે પણ અંદર સાવ ખાલી છે. ભરવાની લાહ્યમાં પાપ કરે છે. ક્યાં લઈ જશે સંપત્તિની લાલસામાં એક વાસ્તવિક વાતને આ સંપત્તિની આસક્તિ?
તે આપણે સૌ ભૂલી જ ગયા છીએ કે જે આ રસ્તો એવો વિચિત્ર છે કે જયાં સ્વપ્નાઓ સંપત્તિની વૃદ્ધિ જ માનવીને સ્વસ્થ અને પ્રસન્ન કુલની પથારીના જેવાના છે ને ચાલવાનું કંટ- રાખતી હોત અને સંપત્તિની ન્યુનતા અને તેને કાના સ્ટેજ પર! કલ્પનાઓ સુખ-શાંતિ– અભાવ જ માનવીને અસ્વસ્થ અને દુઃખી સમાધિની કરવાની છે ને આચરવાની છે કૂરતા.....! બનાવતે હેત તે આ જગતનો દરેક શ્રીમંત બોલવાનું છે સૌમ્ય ભાષામાં ને કરવાની છે કેવળ સુખી જ હતી અને દરેક ગરીબ કેવળ બેવફાઈ ! દેખાવ ખૂબ જ સુંદર બનવાનો કર- દુખી જ હોત. પરંતુ ના, એવું નથી ધનના વાનો છે ને બનવાનું છે ખરાબ ! જે પણ શિકાર ઢગલામાં આળોટતા અમીર શાંતિનો શ્વાસ
For Private And Personal Use Only
