________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રિયદર્શના
[ગતાંકથી ચાલુ) ભ. મહાવીર, મહાશતકના પ્રાયશ્ચિતવડે જાણે કે એ જ સૂત્ર કાળના અનંત પડદા ઉપર માટે અક્ષરે આલેખી ગયા છે. આ નારી પ્રત્યે આવી નિમળ અને ઉદાર દૃષ્ટિથી જેનાર પુરુષ પ્રિયદર્શનાને શું કહી શકે ?
પણ ઢક શ્રાવક, પ્રિયદર્શનાના માથાને મળ્યો. એ જાતને કુંભાર હતો અને શ્રાવસ્તિમાં રહેત. તેણે પોતાની કળા કારીગરી અને પરિશ્રમને પ્રતાપે સારી સમૃદ્ધિ પણ મેળવી હતી. ભ. મહાવીર એ પરમ ભક્ત હતા. જેનધર્મ એની ચડતી કળા વખતે બ્રાહ્મણ, વૈશ્યને ક્ષત્રિય ઉપરાંત બીજી નાની-મોટી જ્ઞાતિઓમાં કેટલ ફેલાઈ ગયો હતો તે આ ઢંક શ્રવકની શ્રદ્ધા અને લાગણી બતાવી આપે છે. જમાલિ અને પ્રિયદર્શનાને સાધુ–સાવીસંઘ ફરતો ફરતો શ્રાવસ્તિમાં આવી ચડ્યો. સાધુ–સંઘ નગર બહાર ઉદ્યાનમાં ઊતર્યો અને સાધ્વી સમુદાય ઢંક કુંભારની શાળામાં ઊતર્યો.
ઢક શ્રાવકે જમાલિના જુદા પડવાની વાત સાંભળી હતી જેનસંઘમાં એ પહેલવહેલો વિદ્રોહી હોવાથી, ધરતીકંપના સમાચાર દૂર દૂરના દેશાવરમાં ફેલાઈ જાય તેમ આ વિદ્રોહની વાત એક જીભેથી બીજી જીભે ઘણે દૂર પહોંચી વળી હશે. ટંક જેવા કેટલાય ભદ્રિકને એથી ઉંડી વ્યથા પણ ઊપજી હશે.
પ્રિયદના સાથે ચર્ચા કરવામાં ઢંકને કંઈ સાર જેવું નહિ લાગ્યું હોય. ચર્ચામાં વિતંડા કે કદાગ્રહ જન્મી પડે એવી પણ એને કદાચ બીક લાગી હશે. તર્ક અને પ્રમાણથી જ, ઊભી થતી સમસ્યાઓ ઉકેલાવી જોઈએ એ વાત સાચી, પણ જ્યાં તર્ક અને બુદ્ધિ નકામાં જણાય ત્યાં ક્રિયાત્મક પ્રયોગને થોડો ટેકે લીધે હોય તો કંઈ ખોટું નહિ. આવો જ કંઇક વિચાર કરીને કે પ્રિયદર્શના પાસે થોડા આગના તણખા વેર્યા. ઊડતો ઊડતો એક તણખો પ્રિયદનાના વસ્ત્રને સ્પર્શી ગયો અને આગના સ્વભાવ પ્રમાણે બાળવાની ક્રિયા શરૂ થઈ ગઈ. કંઈક એ જાણતા જ હતા.
| પ્રિપદેશના એકદમ બોલી ઊઠી. “જુઓ. જુઓ, ઢંક, તમારી ગફલતથી મારું આ વસ્ત્ર બળી ગયું ?”.
આયે ! આપ વ્રતધારી થઈને ખોટું બોલી રહ્યાં છો !”
પ્રિસ્ટનાએ ઘડીભર આશયથી ઢક સામે જોયું વસ્ત્ર બળતું હતું એ દીવા જેવી ચિખી વાત હતી અને છતાં ઢક જેવો શ્રદ્ધાળુ, બદ્રિક, સેવાપરાયણ શ્રાવક વાતને ઉડાવી રહ્યો હતો, તે પ્રિયદર્શનાથી સહન કેમ થાય ? માર્ચ–૯૩]
(૩૯
For Private And Personal Use Only
